Η μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής έχει στόχο την αποκατάσταση των αλιευτικών αποθεμάτων και την προστασία του αλιευτικού τομέα, τι πιστεύουν όμως όσοι απασχολούνται στη βιομηχανία;

Ρεπόρτερ: Γίνεται να επιβιώσουν και τα ψάρια και οι αλιείς;

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/15698568/M003-0137-EL.srt

Ξεκίνησε η μεταρρύθμιση  της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.

Πρώτος στόχος: μείωση ποσοστώσεων  αλιείας γι' αποκατάσταση αλιευτ. πόρων.

Το EuroparlTV πήγε στη Boulogne-sur-Mer  της Γαλλίας για να δει την κατάσταση.

2:30πμ, λιμάνι της Boulogne-sur-Mer,  στη βόρεια Γαλλία.

Μόνο τα αλιευτικά με δίχτυα δουλεύουν.

Αυτά τα σκάφη, με μήκος που δεν φτάνει  τα 12 μέτρα, φεύγουν με την παλίρροια

και αφήνουν τα δίχτυα τους 8χλμ.  να παρασύρονται κοντά στην ακτογραμμή.

Στο αλιευτικό 'Jérémy Florent',  ξέρουμε πολλά

χάρη ή εξαιτίας των κοινοτικών κανονισμών:

Αλιεία, αλιευτικές ποσοστώσεις  και το χρόνο που χρειάζονται.

Αυτός όμως ο ψαράς δεν ξέρει

αν τα παιδιά του θα μπορέσουν  ν' ακολουθήσουν τα βήματά του.

Λένε ότι η πολιτική θα σώσει την αλιεία, μα  είναι σα να θέλουν να μας ξεφορτωθούν.

Έχουμε πάθος με το ψάρεμα.

Λατρεύουμε τη δουλειά μας, τη θάλασσα,  την ελευθερία μας.

Σήμερα, τα χάνουμε όλα αυτά.

Σήμερα υπάρχουν πάρα πολλοί νόμοι,  τεχνικοί κανονισμοί και ποσοστώσεις.

Για τον Lhomels  και τους άλλους ψαράδες της Boulogne,

η αλιεία είναι οικογενειακή υπόθεση.

Ο Christophe Lhomel θέλει να προσέξουν  περισσότερο την κατάσταση οι Βρυξέλλες.

Κανείς δεν ήρθε ποτέ από τις Βρυξέλλες  στο σκάφος μου να πει:

'Θα κάνουμε μια εκτίμηση  της δουλειάς σου για ένα χρόνο'.

Από τον Ιανουάριο,  τα πράγματα θα δυσκολέψουν.

Θα υπάρχει άδεια με ποινές  που θα τιμωρούν αλιείς

που παραβιάζουν το νόμο.

Εδώ, όλοι είναι εναντίον της άδειας.

Τι θα κάνουν με τα ψάρια που θα πιάνουν  αλλά δεν επιτρέπεται να ψαρεύουν;

Αν ακολουθούσαμε τους κανόνες,  θα έπρεπε να πετάξω το μισό καφάσι.

- Γιατί;  - Επειδή έχω 25 κιλά γλώσσα.

Όμως μου επιτρέπεται μόνο 30% από είδη  που δεν αποτελούν στόχο καταπολέμησης.

Θα πρέπει να τα πετάξω όλα αυτά.

Δεν νομίζω ότι άδειασα τη θάλασσα  με τα δυο καφάσια μου.

Θα τα κρατήσω, ακόμα κι αν καταπατώ  το νόμο, δεν θα πετάξω άλλα ψάρια.

Η σύζυγος του Christophe Lhomel  προτιμά να μένει στην ξηρά.

Όπως πολλές σύζυγοι ψαράδων,  πουλάει μέρος των αλιευμάτων της μέρας.

Τα υπόλοιπα πωλούνται σε πλειστηριασμό.

Ιχθυοπώλες απ' το Παρίσι έρχονται  στη Boulogne επειδή είναι πιο φθηνά εδώ.

Στην απέναντι αποβάθρα, ο χώρος  με τις μηχανότρατες είναι άλλος κόσμος.

Η Boulogne έχει 50 μηχανότρατες.  Αυτή εδώ επισκευάζεται.

Μόλις τη φτιάξουν, θα παραμείνει εδώ  για βιολογική ανάπαυση δύο εβδομάδων.

Στόχος των Βρυξελλών είναι η  αποκατάσταση αλιευτικών αποθεμάτων.

Το σύστημα προσωρινής παύσης  δεν είναι η καλύτερη επιλογή.

Εκτός και αν εφαρμοστεί  σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Τα σκάφη που απομένουν στην αποβάθρα  επιδοτούνται εν μέρει απ' την ΕΕ.

30-35% του στόλου μπορεί να παραμείνει  δεμένο χωρίς να κινδυνεύσει ο τομέας.

Όσον αφορά τις ποσοστώσεις,  δεν ακούν εμάς,

ακούν τους επιστήμονες,  αυτό είναι το πρόβλημα.

Ας πάρουμε τα αποθέματα μπακαλιάρου  στη θάλασσα, π.χ.

Υπάρχει μπακαλιάρος.  Δεν το βγάζουμε απ' το μυαλό μας.

Γιατί δεν έρχονται κάποιοι μαζί μας  να δουν και μόνοι τους,

αντί να κάθονται στον υπολογιστή  και να λένε 'Όχι, δεν είναι δυνατό.';

Ένας δείκτης υγείας του λιμανιού της  Boulogne είναι το 100 ετών ναυπηγείο της.

Κι εδώ νιώσαμε την κρίση. Φτιάχνονται  πολύ λιγότερα σκάφη. Όμως...

Σήμερα, ο τομέας έγινε πιο επαγγελματικός.

Κατάφεραν ν' αντιμετωπίσουν  τις αλλαγές στον κατασκευαστικό τομέα.

Σήμερα, το μέλλον φαίνεται πιο λαμπρό.

Η μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής  Πολιτικής ξεκίνησε. Είναι μεγάλη πρόκληση:

αποκατάσταση αποθεμάτων  και προστασία του αλιευτικού τομέα,

με σύγχρονη προσπάθεια ανταπόκρισης  στις αυξανόμενες απαιτήσεις των πελατών.