Από τη δικτατορία στην ένταξη στην ΕΚ – Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία έπρεπε να κάνουν πρώτα μεγάλες αλλαγές, αλλά η ένταξή τους άλλαξε για πάντα τη φύση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Ιστορία: Η Μεσογειακή Διεύρυνση 1981-1986

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/15658631/V001-0014-EL.srt

ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ  1981-1986

29 Μαΐου, 1986.  Ήταν εορταστική εποχή για την Ευρώπη.

Η νικήτρια της Eurovision και βελγίδα  σταρ Sandra Kim τραγούδησε

στην πρώτη ανύψωση της ευρωπαϊκής  σημαίας στην Κομισιόν στις Βρυξέλλες.

Το 'J'aime la vie' ήταν ιδανικός ύμνος  για την Ευρώπη της δεκαετίας του '80

καθώς η Ένωση διευρυνόταν.

Τη δεκαετία του '80 η ΕΕ μεγάλωσε

με την είσοδο των χωρών του Club Med:  Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία.

Η ιστορία της Μεσογειακής διεύρυνσης  ήταν η ενηλικίωση της ΕΕ.

Τη δεκαετία του '70 Ελλάδα, Πορτογαλία  και Ισπανία ήταν ακόμα υπό δικτατορία.

Μία-μια στράφηκαν κατά της  απολυταρχίας και προς την Ευρώπη.

Η Πορτογαλία είχε άλλη μία χρονολογική  σύμπτωση: το τέλος της αυτοκρατορίας.

Η Πορτογαλία ήταν  η τελευταία ευρωπαϊκή δύναμη

που έδωσε ανεξαρτησία  στις αποικίες της.

Η ανεξαρτησία  της Αγκόλας και της Μοζαμβίκης

σήμαινε το τέλος της δικτατορίας και  άνοιξε την πόρτα για την Ευρώπη.

Η μεσογειακή διεύρυνση  διέφερε από τις προηγούμενες.

Η Ελλάδα πέρασε τα εμπόδια  χωρίς πρόβλημα

κι εντάχθηκε την 1η Ιανουαρίου 1981.

Η Ελλάδα μάς φέρνει  την ιστορία και τον πολιτισμό της,

που αποτελούν τις ρίζες της Ευρώπης.

Αναφέρθηκαν οι δημοκρατικές ρίζες  της Ευρώπης στην ελληνική ιστορία,

αλλά οι συζητήσεις  με Ισπανία και Πορτογαλία

άλλαξαν την ευρωπαϊκή διεύρυνση  και την ίδια την Κοινότητα για πάντα.

Μόνο μετά την υπογραφή της Συνθήκης  και ειδικά κατά τη δεκαετία του '60

ξεκίνησαν αυτές οι συζητήσεις.

Μπορούμε να δεχτούμε την Ισπανία του  Franco σ' αυτή τη λέσχη; Αν όχι, γιατί;

Αν δεν μπορούμε, τότε έχει να κάνει με τη  δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα...

Οι διαπραγματεύσεις διήρκεσαν  εννιά χρόνια.

Άρα ήταν διαδικασία προσαρμογής των  νόμων και θεσμών μας στο κεκτημένο,

η υιοθέτηση νέων προτύπων.

Έπρεπε να αναθεωρήσουμε  και το σύνταγμα

για να διασφαλίσουμε ότι ήταν σύμφωνο  με τα δημοκρατικά πρότυπα.

Δεν ήταν όμως απλώς θέμα  ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η αλιευτική αρμάδα της Ισπανίας  προκάλεσε επίσης ανησυχία.

Ξεπερνούσε το στόλο της ΕΚ. Οι γάλλοι  αλιείς επιτέθηκαν σε ξένα φορτηγά

και οι γάλλοι μεταφορείς μπλόκαραν  τα ισπανικά σύνορα μέχρι το 1984.

Θυμάμαι τον Πρωθυπουργό Andreotti  να λέει,

στις τελικές συζητήσεις,  όταν μιλούσαν για αλιευτική πολιτική...

'Δεν μπορώ να καταλάβω  γιατί ο Κύριος ο Χριστός μας

διάλεξε τους αποστόλους από τους  ψαράδες, είναι τόσο περίπλοκοι!'

Η είσοδος της Ισπανίας θα έδινε αύξηση  στο γεωργικό τομέα της ΕΕ κατά 30%

και στην εργατική δύναμη κατά 25%,

με τεράστια επίδραση  στην Κοινή Γεωργική Πολιτική.

Η Κοινή Γεωργική Πολιτική τότε,  τη δεκαετία του '70 και αρχές '80

ήταν ακόμα γύρω στο 80%  του κοινοτικού προϋπολογισμού.

Άρα η ένταξη της Ισπανίας  δεν ήταν μικρή υπόθεση

επειδή μεγάλο μέρος του προϋπ/σμού  πήγε σε γεωργικές επιδοτήσεις.

1η Ιανουαρίου, 1986, και η Ευρώπη  διευρύνθηκε στη μεσογειακή ακτογραμμή

αλλά δεν αφορούσε μόνο  τις καλοκαιρινές διακοπές.

Εμπλούτισε την Ευρώπη στο σύνολό της.

Όλοι εκτιμούμε, π.χ., τη σοβαρότητα  των Γερμανών,

αλλά και τη χαρά της ζωής  των Μεσογειακών.

Άρα πιστεύω ότι είναι πολύ  καλό ανακάτεμα.

Και ίσως με τη δυνατότητα  για σκληρή δουλειά,

αλλά και με το ταλέντο και των δύο,

μπορούμε να δημιουργήσουμε  έναν πολύ καλό Ευρωπαίο.

Η μεσογειακή διεύρυνση θα γίνει  παράδειγμα για την ολοκλήρωση της ΕΕ.

Οι φόβοι για τη γεωργία, την αλιεία και τη  μετανάστευση αποδείχθηκαν αβάσιμοι.

Οι ίδιοι όμως μύθοι επανεμφανίστηκαν  σε μελλοντικές διευρύνσεις

μετά την πτώση  του Τείχους του Βερολίνου.