Heb je zin in een gekloonde steak? Blink onderzoekt hoe en waarom dieren gekloond worden en vraagt de deskundigen of we echt weten wat er ons voorgeschoteld wordt.

Van A tot Z: De K van Klonen

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/15550555/J002-0081-NL.srt

Klonen betekent via een cel  een kopie maken van een levend ding.

Dit met doel de kwaliteit  van de fokdieren te verbeteren.

Zes op de tien Europeanen  eten liever geen voedsel van klonen.

Ze reproduceren dieren,  geen mensen of robots.

Dat gaan we van de klonen  tot aan ons bord onderzoeken.

In theorie moet een koe  bevrucht worden door een stier.

Marguerite bijvoorbeeld  werd verwekt op het INRA,

het Franse Nationale Instituut  voor Landbouwonderzoek.

Het is in deze machine gebeurd.  Ik laat het zien.

We nemen twee koeien:  Burger en Cheese.

Om Burger te klonen,  een koe met speciale kwaliteiten,

moeten we eerst precies weten  hoe ze in elkaar zit.

Die informatie zit in de genen,  in de celkern.

We hebben ook een reproductieve cel  nodig: een van de eitjes van Cheese.

en fuseren het ei van Cheese  met de cel van Burger

De nieuwe cel begint zichzelf  op te delen. Nu is het een embryo.

Als hij voldoende is ontwikkeld,  plaatsen we hem in Cheese.

Een paar maanden later wordt Burger 2,  en niet Cheese Burger, geboren.

In Europa vindt het klonen van dieren  in minder dan tien laboratoria plaats.

De voedselindustrie  ziet wel iets in het onderzoek

om de dieren  met de beste genen eruit te halen:

dieren die meer melk  of het beste vlees produceren.

Daar kun je  een betere veestapel mee maken.

Je maakt eerst gekloonde ouders,  zoals Burger 2,

Zo maken we een zo goed  mogelijke veestapel.

De toekomstige generaties  kunnen gegeten worden.

Maar hoe onderscheiden we  een kloon van een origineel?

Ook de kwaliteit van het vet is even hoog.

Er zit geen verschil  in de kwaliteit van de producten.

Daarom mogen de gekloonde dieren  in de VS gegeten worden.

De Amerikaanse Food and Drug  Administration ziet er geen gevaar in.

Stop, je mag me niet klonen.  Ik ben geen dier.

Het is niet gevaarlijk,  het heeft geen zin om het te verbieden,

of om te zeggen dat de consumenten  er last van krijgen, want dat is niet zo.

In de EU wordt het eten van kloonvlees  niet aangeraden, maar ook niet verboden.

Het EP wil deze producten traceerbaar  maken en duidelijke etiketten geven.

We willen kunnen kiezen,  maar dat ligt niet zo makkelijk.

Gekloonde dieren komen niet bij de slager  terecht, maar hun kleintjes wel.

In de praktijk kun je klonen  en hun afstammelingen traceren.

In theorie kun je de tweede,  derde en vierde generatie traceren,

maar in de praktijk is dat veel moeilijker.

De EU produceert  geen gekloonde steaks.

Maar ze importeert duizenden tonnen  vlees uit de VS, Canada en Argentinië.

Die hebben geen systeem om de jongen  van gekloonde dieren te traceren.

Maar het klonen van mensen  is ten strengste verboden.