In 1965 liet Frankrijk na de voorstellen van Commissievoorzitter Hallstein weten dat ze niet aanwezig zullen zijn bij de Raadsbijeenkomst totdat ze hun zin krijgen. We blikken terug op de lege stoelen-crisis.

Geschiedenis: De lege stoel-crisis

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/15281497/V001-0005-NL.srt

maar toen 30 juni 1965  de discussie losbarste om middernacht,

leidde dat tot een crisis die de Europese  Gemeenschap niet voorzien had.

Het revolutionair idee  van een supranationale

gemeenschappelijke landbouwmarkt,  onafhankelijk gefinancierd en beheerd,

was te revolutionair  voor één lidstaat.

Frankrijk en president De Gaulle  hielden het tegen.

Carlo Casini is voorzitter van  het Comité voor Constitutionele Zaken

Ik was toen 30 jaar  maar ik herinner me het nog goed.

dus de afwezigheid van Frankrijk  bij de Raad van Ministers,

leek de afronding van het initiële project

waar De Gasperi belangrijk in was,  te hinderen.

De ministers van Buitenlandse Zaken  van de EEG spraken al drie jaar

over het voorstel  van Commissievoorzitter Hallstein.

Voor het eind van  het Franse voorzitterschap op 30 juni

had er een oplossing moeten zijn,  maar die was er niet.

Italië, Duitsland, België,  Nederland en Luxemburg

gingen ervan uit  dat de onderhandelingen doorgingen.

Maar minister Maurice Couve  van Buitenlandse Zaken liet weten

Frankrijk voorlopig niet zou deelnemen  aan de Raadsbijeenkomsten.

György Schöpflin werkte in het Londens  Koninklijk Instituut, Internationale zaken.

De Gaulle begreep dat dit  aanzienlijke implicaties zou hebben

voor de glorie  en de bevoegdheid van Frankrijk.

Hallsteins visie op de eigen middelen  van de EC om het GLB te financieren

en waarover de meerderheid van de Raad  zou beslissen,

was een stap richting federalisme  die De Gaulle niet kon toelaten.

De zetel van Frankrijk in de Raad  bleef zes maanden leeg.

Januari 1966: de president  van Luxemburg wil verzoening.

De Franse economie leed onder  de hindering van de landbouwmarkt.

De Gaulle begreep dat Frankrijk  veel invloed had op de EU,

of de EEG, en het was in het belang  van Frankrijk om erin te blijven.

Maar hij hervormde het  en ik denk dat het hem is gelukt.

De 'Luxemburg compromis' stelde  de zelf-financiering van het GLB uit

en ook de budgettaire controle  van het EP.

De lidstaten kregen ook  een niet officieel vetorecht

wanneer een belangrijk besluit  nationale belangen zou treffen.

De crisis was voorbij. Maar de droom  van de federalisten viel in duigen.

Vandaag blikken we terug  op de lege zetel-crisis en zijn we blij

omdat niet alleen die zetel  maar alle zes zetels bezet zijn.

En nu zijn er 27 zetels bezet  en hopelijk komen er nog meer bij.