Sterft de Franse industrie uit of verandert het van vorm? En hoe kan Europa het Franse concurrentievermogen op de mondiale markt weer overeind helpen? Daar gaat dit debat tussen online deelnemers en het panel van EP'ers over.

Hangout Europese verkiezingen: Kan Europa het Franse leed verhelpen?

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/11788006/d006-0007-nlx.srt

Welkom bij deze aflevering van Hangout  in het Europees Parlement in Brussel.

waren volgens sommigen een test  voor de Europese verkiezingen op 25 mei.

Maar de problemen zijn hier ook weer  de economie, banen en de-industrialisatie.

Veel kiezers vinden dat de regering niet  op tijd op de uitdagingen gereageerd heeft.

Krijgt de Europese Unie  een betere rapporteringskaart?

Dat bespreek ik in de studio  met Catherine Trautmann.

Dag, welkom  bij deze aflevering van Hangout.

We kennen u als  de burgemeester van Straatsburg,

maar u zit ook  bij de Socialistenfractie in het EP.

U bent minister van Cultuur geweest,  maar u blijft duidelijk op het Europese pad.

Rechts van me zit Jean-Pierre Audy.  U bent lid van de UMP.

U bent ook lid van de Europese Volkspartij  in Brussel en Straatsburg.

U komt uit Corrèze,  maar oorspronkelijk uit Tulle.

Meymac, maar geboren in Tulle.  -Dat klopt.

Op uw website vertegenwoordigt u  als Frans EP'er de burgers van de Unie.

Ik ben Frans en ik vertegenwoordig  de Franse burgers in de EU

omdat de verkiezingen  plaatsvinden in een kiesdistrict.

Precies. We hebben nog een gast  die live bijdraagt aan dit debat,

U bent directeur van ACM-Industrie,  ondervoorzitter van de

Federatie Metaal- en Elektrotechnische  Industrie en lid van de MEDEF.

Laurent Pinsolle is ook van de partij.  -Dag.

Ik zou u ten eerste voorstellen als blogger.

Zo heb ik u leren kennen,  toen ik op uw website Gaulliste Libre keek.

U bent ook nationaal afgevaardigde  voor economie en budget

En tot slot is Françoise Maréchal  er ook nog bij.

U bent lid van de CGT-vakbond in Amiens.  U werkt ook voor Valeo

en hebt ons ongetwijfeld  veel te vertellen over de sfeer

die er momenteel hangt  in uw industrie en bedrijf.

Ik wil meteen bij u beginnen,  mevrouw Maréchal,

met de vragen die u  mijn twee gasten wilt stellen.

Kunt u eerst zeggen voor wie de vraag is?

Dan verliezen we minder tijd.  Zegt u het maar.

Dit is een vraag die ik stel  aan mevrouw Trautmann.

De grootste kwestie voor de CGT  is het probleem van de Europese subsidies

die daarvan gebruik maken  om veel mensen werkloos te maken.

Dat hebben we onlangs nog gezien  bij Goodyear in Amiens,

We moeten identificeren wat er bestaat  om de werknemers te helpen

als er banen verloren gaan in verband  met een industrieel aanpassingsproces

dat nodig is omdat het bedrijf  de concurrentie niet langer aankan.

Dat is iets positiefs.  We hebben ervoor gevochten

om te zorgen dat het gefinancierd wordt.  Wij mogen die eer opstrijken.

Er zijn ook subsidies of toelagen  als een bedrijf ontwikkelingsplannen heeft,

maar die plannen moeten rekening houden  met de werknemers en de banen.

dat de bedrijven een verantwoordingsplicht  hebben als ze staatsgeld krijgen.

Lokaal, nationaal of Europees,  die regel moet overal gelden.

In dat opzicht ben ik teleurgesteld  en ook diep verontrust

over de Florangewet, omdat er  oplossingen gevonden moeten worden.

Als bedrijven winst maken,  moeten ze ook hun banen waarborgen.

Meneer Fiorda, hoe reageert u  vanuit de bedrijfswereld op deze vraag?

Ik sta bekend als een baas  die zich niet systematisch verzet

Wat willen de mensen?  Op wie stemmen ze?

Ze willen beter leven,  wat meer geld hebben,

een veilige baan,  en ze willen samen verder.

Wij zijn de baas,  wij zijn elke dag bedrijfsleider.

Dat is het verantwoordelijkheidspact.  We bewijzen elke dag dat we dat zijn.

We kampen met fundamentele  structurele verschillen

Duitsland investeert in 150.000 robots,  wij hebben er 40.000.

Met alle jongeren  die we aannemen in de toekomst,

de welvaart en banen die we scheppen,  is dat iets waar ik bang van ben.

Dat is de vraag die ik  onze EP'ers wil stellen

die goed zijn in het compromissen sluiten  tussen links en rechts

Hoe laten we deze verschillen  tussen onze Europese landen verdwijnen?

Ik hou mijn mond nu, maar Duitsland  is onze grootste klant en leverancier.

Er zijn te veel verschillen  in werkomstandigheden en salaris.

dat wat betreft innovatie en onderzoek  bijvoorbeeld,

om steun te geven  aan zowel bedrijfsmatig initiatief

als alle bedrijfstakoverkoepelende gebieden  waar meer werk geschapen kan worden.

Ik weet uit ervaring  dat we beter werk kunnen leveren,

we moeten intermediaire  industrieën ontwikkelen

die kunnen ingrijpen als investeerders  als er grote bedrijven sluiten.

In mijn regio en stad kan ik bijvoorbeeld  de overname van de General Motors,

of de overname van de papierfabriek  UPM Stracel noemen,

via een akkoord tussen bedrijven  die in feite grote MKB's waren.

Ik denk dat we op Europees niveau,  door werkgelegenheid te steunen,

duurzame en verantwoordelijke  herinvestering kunnen bevorderen

met staatsgeld  dat correct gebruikt wordt.

Het ontbreekt ons in ernstige mate  aan een groot Europees industrieel beleid.

Het wordt tijd dat alle Europese  beleidsvormen zich richten