Ο ακτιβιστής που πρωτοστάτησε στην ακύρωση της συμφωνίας «Ασφαλής Λιμένας» μεταξύ ΕΕ-ΗΠΑ για την προστασία των δεδομένων, εξετάζει προσεκτικά το κείμενο της «Ασπίδας Προστασίας» που πρόκειται να την αντικαταστήσει.

Σύμφωνα με τον Max Schrems η «Ασπίδα Προστασίας» είναι στην ουσία η συμφωνία «Ασφαλής Λιμένας» με πολύ μικρές αλλαγές

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/11572522/n003-0397-el.srt

Μέχρι τον Οκτώβρη του 2015,  η λεγόμενη συμφωνία Ασφαλούς Λιμένα

θα αφορούσε την ιδιωτικότητα δεδομένων  πολιτών ΕΕ, που μεταφέρονταν στις ΗΠΑ.

Όλα όμως άλλαξαν με αυτόν.

Ο Max Schrems ήθελε να πάρει πίσω  τα δεδομένα του από το Facebook

και ζήτησε με επιτυχία από το Δικαστήριο  της ΕΕ να ακυρώσει τον Ασφαλή Λιμένα.

Max Schrems, γεια σου  και καλώς όρισες.

Ουσιαστικά σκότωσες  τον Ασφαλή Λιμένα.

Πώς θα περιέγραφες λοιπόν την κατάσταση  με τα δεδομένα μου; Είναι ασφαλή;

Βλέπουμε διάφορες τάσεις. Μια-δυο εταιρίες  επιστρέφουν δεδομένα στην Ευρώπη

όπου δεν υπόκεινται σε δίκαιο των ΗΠΑ,  που είναι τυπικά η καλύτερη επιλογή.

Εξαρτάται πραγματικά  από το κράτος μέλος όπου βρίσκεται.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου  εφάρμοσαν νέους περιορισμούς,

όπως σε τυποποιημένες συμβατικές ρήτρες,  που επιτρέπουν λιγότερη χρήση δεδομένων,

ειδικά στον εμπορικό τομέα,  σε σχέση με τον Ασφαλή Λιμένα.

Άρα υπήρξαν κάποιες βελτιώσεις.

Το πρόβλημα είναι ότι  πρέπει να αντικατασταθούν.

Και η αντικατάσταση που πρότεινε τώρα  η Κομισιόν, η Ασπίδα προστασίας,

είναι βασικά πάλι ο ασφαλής λιμένας.

Η ασπίδα προστασίας είναι η λέξη της μόδας.

Υποτίθεται ότι θα αντικαταστήσει τον ασφαλή  λιμένα που θεωρητικά δεν υπάρχει πλέον.

Ποια είναι τα αδύνατα σημεία;  Λες ότι δεν άλλαξε τίποτα.

Μας περνούν για ηλίθιους;

Βασικά ναι.  Δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση.

Έχουμε δύο διαφορετικά βασικά θέματα.  Ένα είναι η εποπτεία της κυβέρνησης.

Η ασπίδα προστασίας  δεν αλλάζει τίποτα σε αυτό.

Μπορείς να απευθυνθείς  στο Συνήγορο του Πολίτη,

αλλά θα σου πει μόνο αν όλα είναι καλά,  αλλά τίποτα για την υπόθεσή σου.

Δεν θα σου πει καν  αν υπήρξες αντικείμενο εποπτείας.

Το άλλο θέμα είναι ο εμπορικός τομέας,

όπως π.χ. τι μπορούν να κάνουν  το Facebook ή το Google με τα δεδομένα,

και εκεί έχουμε πολύ μικρούς περιορισμούς,

που παύουν να ισχύουν με δύο γραμμές  περί πολιτικής ιδιωτικότητας από δικηγόρο.

Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον,  καθώς το Δικαστήριο ζήτησε

ουσιαστικά ισοδύναμη προστασία  από την Ασπίδα Προστασίας.

Δεν τη δίνει σε κανέναν τομέα, ούτε στη μαζική  παρακολούθηση ούτε στον ιδιωτικό τομέα.

Αν επιστρέψουμε στα χρόνια  που τα έβαλες με το Facebook -

φυσικά αυτό δεν αφορά το Facebook -  αλλά το θέμα της προστασίας δεδομένων.

Πώς βλέπεις τώρα το μέλλον;

Μακροπρόθεσμα το ερώτημα στην ΕΕ είναι αν  εφαρμόζουμε το δικαίωμά μας για ιδιωτική ζωή

ή αν συνεχίζουμε να την αναρτούμε παντού,  λέγοντας ότι προστατεύουμε την ιδιωτική ζωή,

χωρίς να κάνουμε τίποτα  ουσιαστικά γι' αυτό.

Αυτό ίσως αλλάξει σε δύο χρόνια, όταν έρθει  η μεταρρύθμιση προστασίας δεδομένων.

Κυρίως επειδή δεν έχουμε πρόστιμα.  Στην Αυστρία, το μέγιστο είναι 25.000 ευρώ.

Άρα ερωτήσεις σε δικηγόρο  περί νομικής συμμόρφωσης

θα είναι πιο ακριβές για την εταιρία  από την παραβίαση.

Το κάναμε για πολύ καιρό,

επειδή η ιδιωτική ζωή θεωρούταν  ένα ωραίο δικαίωμα καταναλωτή.

Όμως από τη Συνθήκη της Λισαβόνας  είναι θεμελιώδες δικαίωμα στην ΕΕ,

και δεν το έχουμε χρησιμοποιήσει μέχρι στιγμής.

Σπούδασες στις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ πρέπει  να αλλάξουν κάτι στην άλλη πλευρά.

Αν θέλουν να το κάνουν,  πρέπει να αλλάξουν το Νόμο περί Πατρίδας.

Η ΕΕ δεν μπορεί να ασκήσει αρκετή πίεση  για να τους κάνει να τον αλλάξουν.

Το μεγάλο ζήτημα είναι  η εφαρμογή περιορισμών.

Πρέπει να δείτε ότι η Silicon Valley  είμαι από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς τους.

Αν έχουν τη μεγαλύτερη αγορά στον κόσμο,  που τελικά είναι η ΕΕ,

μπλοκάροντάς τους ουσιαστικά  εξαιτίας της νομοθεσίας περί εποπτείας,

η Silicon Valley θα πίεζε την Ουάσινγκτον,

λέγοντας ότι οι νόμοι περί εποπτείας βλάπτουν  τις διεθνείς τους επιχειρήσεις.

Αυτό θα ήταν το σημείο άσκησης πίεσης.

Δυστυχώς η Κομισιόν  υποχώρησε πριν το κάνει αυτό.

Ας επιστρέψουμε στο Facebook. Τι πρέπει να  κάνω για να είναι ασφαλή τα δεδομένα μου;

Δεν έχω απάντηση σε αυτή την ερώτηση,  επειδή αν δεν είσαι βλάκας στο ίντερνετ,

που ο πιο πολύς κόσμος δεν είναι -  αν δεν αναρτούν γυμνές τους φωτογραφίες -

δεν μπορείς να κάνεις πολλά  για να το περιορίσεις.

Οι εταιρίες προσπαθούν να πουν ότι  από εσένα εξαρτάται, αλλά δεν είναι έτσι.

Οι φίλοι σου αναρτούν τα δεδομένα σου,  οι συνάδελφοί σου ανεβάζουν το κινητό σου.

Δεν χρειάζεται καν να είσαι στο Facebook  για να έχεις δεδομένα

και προφίλ.  Το αποκαλούμε σκιώδες προφίλ.

Άρα η ιδέα ότι εσύ ως άτομο θα μπορούσες  να αλλάξεις κάτι ουσιαστικό, είναι λάθος.

Θα μπορούσαμε πιθανώς να αλλάξουμε κάτι  με νομοθεσία.

Το Ευρωκοινοβούλιο ώθησε  μεταρρύθμιση της προστασίας δεδομένων.

Και πιστεύω ότι αυτή  θα ήταν ουσιαστική αλλαγή.

Θεωρώ ότι είναι πολύ άδικο να το αναθέτουμε  αυτό στον κάθε χρήστη ξεχωριστά

επειδή κανείς, ούτε καν οι τεχνικοί ειδικοί,  δεν ξέρουν τι κάνουν αυτές οι συσκευές,

πώς μπορεί λοιπόν ο μέσος άνθρωπος  να λάβει αυτή την "τεκμηριωμένη απόφαση";

Αλλά για άλλη μια φορά, είναι δυνατή, είναι  εφικτή σήμερα η "προστασία δεδομένων";

Μισώ αυτή τη λέξη!  Το θέμα είναι η πληροφορική αυτοδιάθεση.

Είναι να είσαι εσύ υπεύθυνος  για το ποιος ξέρει κάτι για σένα,

που μπορεί να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες  σου και να βγάλει χρήματα από αυτές.

Πρέπει να μπορείς να επιλέγεις. Μπορεί να  επιλέγεις να είσαι γυμνός στο ίντερνετ,

αλλά εσύ πρέπει να το επιλέγεις,  όχι κάποιος άλλος.

Max Schrems, ευχαριστώ πολύ.