Het Parlement heeft het laatste woord in een met veel moeite gewonnen budgetakkoord voor 2014-2020 met de Raad, zegt EP'er Ivailo Kalfin, maar hij stelt ook dat de gesprekken in de toekomst meer over politieke doelen moeten gaan.

De EU moet leren om dezelfde taal te spreken over het meerjarenbudget

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/11795141/n003-0291-nl.srt

Meneer Kalfin, welkom bij dit interview.

Ik heb hier een rapport van 40 bladzijden  over de onderhandelingen over het MFK,

oftewel de EU-begroting  voor de komende zeven jaar, tot 2020.

De titel luidt verder:  Wat ervan geleerd kan worden.

Als er iets te leren valt,  betekent dat dat er iets is misgegaan

Het basisprobleem  voor deze onderhandelingen

was dat de verschillende EU-instellingen  soms langs elkaar heen praatten.

Het EP had het  over beleid en prioriteiten,

en de lidstaten hadden  het alleen over bedragen,

één bedrag met name,  het maximumbedrag van het budget.

Dat is het grote probleem, het lukte ons niet  om de Raad over het beleid te laten praten.

Dan houden we graag een beschaafd debat  over de politieke doelen en prioriteiten.

Zelfs nu er bezuinigd wordt  op de nationale budgetten,

helpen de investeringen van het EU-budget  het nationaal beleid.

Zo willen we het graag  samen met de Raad benaderen.

We willen ook meer samenwerking  met de nationale parlementen,

dan zien de burgers  dat het EU-budget meerwaarde heeft.

En dat het bedrag van het EU-budget  dat uitgegeven wordt,

vaak hoger is dan bij het nationale budget.

Maar er komt ook  een tussentijdse evaluatie in 2016,

en dan zullen we kijken  wat u wilt veranderen.

En dit budget  heeft een bepaalde flexibiliteit.

Kunt u daar iets over zeggen?  Wat gebeurt er in 2016

en hoe weet u zeker dat er  in 2016 iets wordt ingevoerd?

Het is heel belangrijk dat de Raad  meedoet aan de tussentijdse evaluatie,

want het kan geblokkeerd worden  tenzij de Raad het unaniem eens is.

Maar het is belangrijk  om te kijken waar we zijn,

waar we heen willen  en of het budget nog goed zit.

Er is nu ook een groep op hoog niveau  over eigen middelen

die de verschillende opties onderzoekt  voor een niet zozeer groter EU-budget,

maar een autonomer budget, dat  minder steunt op de nationale budgetten.

En het wordt flexibeler waardoor elke euro  beter en efficiënter besteed kan worden.

Uw probleem is dat  door de komende verkiezingen

de betrokken EP'ers er na de verkiezingen  misschien niet meer zijn.

Het betekent ook een nieuwe Commissie,  u onderhandelt straks met andere mensen.

Weet u zeker dat wat u net gezegd hebt,  in 2016 bevestigd wordt?

Dit rapport is de nalatenschap  van onze onderhandelingen

die het volgende EP  en de volgende Commissie krijgen.

Eén van de vragen  die de kandidaat-Commissievoorzitter krijgt

is of hij bereid is de procedure  van de tussentijdse evaluatie te starten.

Dat komt zeker direct  in de volgende termijn ter sprake.

Nog even over uw rapport.  Het gaat ook om die zeven jaar.

Een budget voor zeven jaar.  Sommigen vinden dat gewoon te lang.

Sommige mensen  vinden vijf jaar veel beter.

We hebben een crisis gehad en wie weet  hoe die zich verder ontwikkelt.

Hoe ziet u dat?  -Dat is precies het probleem.

Zonder tussentijdse evaluatie kan het  volgende EP niets doen aan het budget.

En de Commissie ook niet,  en dat is niet normaal.

Als je het EU-budget even lang maakt  als de politieke cyclus,

bespreek je politieke prioriteiten  en budgetten bij de verkiezingen.

Denken op lange termijn is nodig  bij grote langetermijnprojecten.

Maar dat kan ook als het MFK  in vijf jaar geperst wordt.

Politiek gezien werkt het veel beter  omdat dan elk Parlement

en elke Commissie  de budgetten en prioriteiten bespreekt.

We zullen zien. Ik hoop u  na de verkiezingen terug te zien.