Πώς για πρώτη φορά η πλειοψηφία που κέρδισε κατάφερε να επιλέξει τον Πρόεδρο της Κομισιόν... προηγήθηκαν όμως μεγάλες πολιτικές συγκρούσεις.

Spitzenkandidaten: η υφέρπουσα ιστορία

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/12052584/m003-0305-elx.srt

Υπέρ κου Jean-Claude Juncker:  422 ψήφοι.

ΤΡΙΤΗ, 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2014  ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ

Εκ μέρους ολόκληρου του οργάνου,

θα ήθελα να σας συγχαρώ,  ορισθέντα Πρόεδρε της Κομισιόν,

και σας εύχομαι κάθε επιτυχία.

Αγκαλιάστε τους υποστηρικτές σας  αλλά και τους αντιπάλους σας.

Αυτοί θα διαμορφώσουν το προφίλ σας,  αν και σήμερα αποδείξατε ότι το έχετε ήδη.

Jean-Claude Juncker, σας εύχομαι  καλή τύχη στη μελλοντική δουλειά σας.

Ο JEAN-CLAUDE JUNCKER  ΕΚΛΕΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ;

Πάντα ζητούσα έναν Spitzenkandidat,  έναν κορυφαίο υποψήφιο,

επειδή νόμιζα ότι αυτό θα επέτρεπε  στον κόσμο

όχι να προσωποποιεί αλλά να οραματίζεται ένα  από τα θέματα της προεκλογικής εκστρατείας,

που ήταν να ξέρει ποιος θα διορίζεται  Πρόεδρος της Κομισιόν και με ποιον τρόπο.

Spitzenkandidat, κορυφαίος υποψήφιος.

Το απλό γερμανικό σύνθετο ουσιαστικό

γίνεται το σύμβολο της ευρωπαϊκής  δημοκρατικής μεταρρύθμισης.

Πρώτη φορά από τη δημιουργία της ΕΕ το 1957

υπάρχουν πέντε υποψήφιοι για τη θέση  του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Αυτή τη φορά ο διορισμός  δεν εξαρτάται από συμφωνία

ανάμεσα στους 28 πλέον αρχηγούς  κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, όπως παλιά,

αλλά από τα αποτελέσματα  δημοψηφισμάτων.

Και πρώτη φορά οι Ευρωπαίοι ανακαλύπτουν  τηλεοπτικές προεδρικές συζητήσεις...

Πού είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση;

..τρεις τον αριθμό,  που διασχίζουν εθνικά σύνορα.

Ο έλληνας Αλέξης Τσίπρας για την Αριστερά,

η γερμανίδα Ska Keller για τους Πράσινους,

άλλος ένας Γερμανός ο Martin Schulz  για τους Σοσιαλιστές,

ο Λουξεμβουργιανός Jean-Claude Juncker  για τους Χριστιανοδημοκράτες

και για τους Φιλελεύθερους,  ο Βέλγος Guy Verhofstadt.

Ήταν μακρόπνοη ιδέα  και κομμάτι της εκστρατείας μας επίσης

που αποφασίστηκε  1,5 χρόνο πριν τις εκλογές,

όταν είπαμε, "Αυτή τη φορά είναι αλλιώς.  Επιλέξτε τον υπεύθυνο."

Ήταν διαφορετική προσέγγιση.

Οι πολίτες θα επέλεγαν, όχι μόνο  ποιοι θα έμπαιναν στο Κοινοβούλιο

αλλά και ποιος θα ηγείτο του εκτελεστικού  της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η αρχική ιδέα προήρθε από το CDU.

Νομίζω ότι ήταν στη γενική συνέλευση  του CDU το '97

όταν αποφασίστηκε ότι ήθελαν να έχουν  κορυφαίο υποψήφιο στις ευρωεκλογές

που θα γινόταν κατόπιν Πρόεδρος της Κομισιόν  αν κέρδιζαν τις εκλογές.

Είναι μια παλιά ιδέα του CDU.

Καλά δικτυωμένος ηγέτης του ΕΛΚ  με μακροχρόνια θητεία.

Από πού ξεκίνησαν λοιπόν όλα,  κατά τη γνώμη του;

Η λέξη Spitzenkandidat υπάρχει  εδώ και πολλά χρόνια στο ΕΛΚ.

Το 2001, 2002, στο Λάεκεν, γίνονταν  συζητήσεις για την πορεία της Ευρώπης.

Άρα γινόταν ήδη η συζήτηση  του να δοθεί

μία εικόνα και ένα πρόσωπο στην Ευρώπη.

Δεύτερον, αν έμπαινε το σοσιαλιστικό κόμμα  σ' αυτή τη συζήτηση,

και σε αυτό το πρότζεκτ  του Spitzenkandidat,

τότε θα είχε κλείσει συμφωνία.

Και θα ήμασταν καθ' οδόν  προς το σύστημα του Spitzenkandidat.

Και νομίζω ότι ο Martin Schulz,

που είναι πολύ πολιτικοποιημένος και  αφοσιωμένος, βοήθησε εξαιρετικά

στη δημιουργία του συστήματος  Spitzenkandidat στις πρόσφατες ευρωεκλογές.

Φιλελεύθεροι, Πράσινοι και Αριστερά  συμμετέχουν στην πρωτοβουλία.

Αλλά στον κ. Schulz  ανήκουν όλα τα εύσημα,

πέρα και από το πολιτικό κύκλωμα  των Βρυξελλών.

Στο βιβλίο του, "Ιστορία της Δύσης',  ο γερμανός ιστορικός Heinrich August Winkler

τον ορίζει ως τη δύναμη που έκανε  πραγματικότητα το σύστημα Spitzenkandidat.

Η ίδια η ιδέα του Spitzenkandidat

ξεκινά και πάλι το 2013 και 2014

καθώς τα πολιτικά κόμματα ετοιμάζονται  για τις ευρωεκλογές.

Πέντε κόμματα διοργανώνουν προκριματικές  εκλογές για επιλογή του κατάλληλου.

Για τους Σοσιαλιστές είναι ο Martin Schulz,  Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

που εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2013.

Το επόμενο έτος το Μάρτιο, λιγότερο  από τρεις μήνες πριν τις εκλογές,

το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα

είναι το τελευταίο που κάνει τη βουτιά  στο συνέδριό τους στο Δουβλίνο.

Αντιμέτωποι, ο πρώην ευρωπαίος  Επίτροπος Michel Barnier

και ο πρώην Πρωθυπουργός  του Λουξεμβούργου Jean-Claude Juncker.

Ο κ. Juncker κερδίζει τελικά το διαγωνισμό...

Σας εγγυώμαι ότι θα κερδίσουμε  αυτές τις εκλογές.

..και ξεκινά θυελλώδη προεκλογική εκστρατεία  σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Από τη μία, έχουμε πράγματι  μια αυθεντικά νέα ευρωπαϊκή διαδικασία

όπου πανευρωπαϊκοί υποψήφιοι  πηγαίνουν σε διάφορες χώρες,

συζητούν μεταξύ τους, δίνουν συνεντεύξεις  στα ΜΜΕ άλλων χωρών.

Συγχρόνως, αντιμετωπίζουμε  επίσης τους περιορισμούς αυτού

εξαιτίας της γλώσσας,  της αναγνώρισης ονόματος,

εξαιτίας των εδραιωμένων πολιτικών δυνάμεων  μέσα σε κάθε κράτος μέλος.

Ας μη γίνει αυτό εμπόδιο σε πολιτικούς  που πρέπει να κερδίσουν ψήφους.

Οι "Spitzenkandidaten" περιοδεύουν  σε 28 κράτη μέλη.

Ως κύριοι υποψήφιοι ήμασταν το πρόσωπο  της ευρωπαϊκής διάστασης των εκλογών.

Είναι πολύ περίπλοκο  να γίνεις γνωστός σε όλη την Ευρώπη.

Είναι μεγάλη ήπειρος. Έχουμε τόσα πολλά  διαφορετικά κράτη μέλη.

Πρέπει να ξέρεις να μιλάς διάφορες γλώσσες,  άρα πραγματικά δεν είναι εύκολο.

Πιστεύω όμως ότι αυτό υπήρξε  το πρώτο βήμα.

Κάτω από τους προβολείς,  σε ένα θέαμα νέο στην όλη διαδικασία

της εκλογής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,  η τηλεοπτική συζήτηση.

Μια ευκαιρία, υπό ίσες συνθήκες για όλους,  για τους υποψήφιους

να κερδίσουν την καρδιά και την ψυχή  των απρόθυμων ψηφοφόρων της Ευρώπης.

Θα προτιμούσα συνεντεύξεις, διάλογο,  πραγματικές ανταλλαγές,

πράγμα που δεν είναι δυνατό  με πέντε ή έξι άτομα.

Το γεγονός ότι επέλεξα και εγώ  και ο σημερινός Πρόεδρος, ο κος Juncker,

να μιλήσουμε στη γλώσσα μας

ήταν μία κίνηση, μια επιλογή που τιμά  το θεσμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

διότι στο ΕΚ συναντιούνται  διαφορετικοί λαοί με διαφορετική γλώσσα.

Το θέμα του κορυφαίου υποψηφίου έφερε την  ευρωπαϊκή συζήτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο

και νιώθω πραγματικά ότι ήχησε  σε διάφορες χώρες.