25 marca 1957 r. sześć państw europejskich wykonało historyczny krok, podpisując Traktaty rzymskie, które ustanawiały EWG i Euratom.

Historia: Traktaty rzymskie

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/15367459/v001-0011-pl.srt

25. marca 1957 r. Traktaty rzymskie  fundujące UE zostały ratyfikowane

przez Niemcy, Belgię, Francję, Włochy,  Luksemburg oraz Holandię.

12 lat po wojnie  sześć państw połączyło swoje losy

tworząc Europejską Wspólnotę  Gospodarczą - EWG.

Traktaty rzymskie, to w rzeczywistości  dwa traktaty podpisane tego samego dnia.

a drugi Euratom - Europejską  Wspólnotę Energii Atomowej.

Carlo Casini z Komisji ds.  Konstytucyjnych powie nam więcej.

Nie można zrozumieć znaczenia  tych dwóch traktatów

bez cofnięcia się o 12 lat  do zakończenia wojny światowej,

która zrujnowała Europę  pozostawiając ją w smutku.

Od 1951 r. państwa były już zjednoczone  w ramieniu wspólnej organizacji -

Spotkaliśmy się Mauricem Faurem, który  osobiście podpisał się pod traktatem.

Łącząc produkcje węgla i stali  EWWiS kontrolowała

dwa składniki, który były niezbędne  do prowadzenia wojny.

EWWiS doprowadziła także do  partnerstwa między Francją i Niemcami,

co zapobiegało ewentualnemu  wybuchowi wojny.

EWWiS stworzyła nadzieje na federalną  Europę  posiadającą własne wojsko.

Jednak Europejska Wspólnota Obrony  nigdy nie doszła do skutku:

Francuzi odrzucili ten projekt. Zbrojenie  Niemiec nie wchodziło w rachubę.

Po upadku pomysłu unii politycznej,  podobnej do USA,

zadecydowano o podjęciu bardziej  skomplikowanej drogi gospodarki.

Sześć państw postanowiło znieść  dzielące je granice handlowe

Te sześć państw to były państwa  Europy Zachodniej.

W tym okresie w państwach takich jak  Hiszpania i Portugalia panowała dyktatura

i sześć państw, o których mowa,  to były jedyne wolne państwa

Próbowano zaangażować Wlk. Brytanię  w negocjacje ws. Traktatów rzymskich,

Głównym celem traktatu ustanawiającego  EWG było stworzenie wspólnego rynku,

w ramach którego istniałby swobodny  przepływ ludzi, kapitału i towarów.

Stworzyły one podwaliny pod  wspólne polityki, które później rozwinięto.

Czego brakowało?  Prawdziwej demokracji.

Przez 50 lat deficyt ten został  stopniowo zmniejszany

przez kolejne traktaty:  z Maastricht, Amsterdamu i Lizbony,

które dawały Parlamentowi  coraz więcej władzy.

czy jednak droga z Rzymu do Lizbony  była właściwa?

Ostatni żyjący świadek podpisania  Traktatów rzymskich

To, co mamy obecnie, jest lepsze niż nic.

Jest to niewątpliwie o wiele więcej  niż Liga Narodów,

ale jest to odległe od Europy,  którą sobie wyobrażaliśmy