Μια ματιά στον πρώην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jacques Delors, που η εργασία του διαμόρφωσε την ευρωπαϊκή ενιαία αγορά και χάραξε το δρόμο για Οικονομική και Νομισματική Ένωση.

Ιστορία: Η Ευρώπη του Jacques Delors

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/19529243/v001-0022-el_mf.srt

ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Κομισιόν,  J. Delors, μίλησε ενώπιον των ευρ/τών.

Γνώριζε ήδη καλά το ημικύκλιο.

Ο γάλλος πολιτικός είχε εκλεγεί πρώτη  φορά στο Κοινοβούλιο της ΕΕ το 1979

και κατά τη διετή θητεία του κατάφερε  να εντυπωσιάσει τους συναδέλφους του.

Ο Delors προέδρευε στην Επιτροπή  Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων.

Θυμάμαι έναν βρετανό συνάδελφο -  εγώ δεν ήμουν στην Επιτροπή

αλλά είπε, "ο Jacques Delors  ανέβαινε στο βήμα

και άρχιζε να μιλάει  για όλα όσα έπρεπε να κάνουμε."

Και ο συνάδελφός μου είπε,  "Κάποια στιγμή με πήρε ο ύπνος

και όταν ξύπνησα ο Delors έλεγε  "και το 13ο σημείο μου είναι..."

Καταλάβαμε ότι αυτός ο άνδρας αγαπούσε  τη λεπτομέρεια και είχε τρομερό όραμα.

Μετά από τρία χρόνια ως Υπουργός  Οικονομικών υπό την Προεδρία Mitterrand,

ο Delors επιστρέφει στην Ευρώπη.

Ανέλαβε μία θέση σε μια Κομισιόν  γεμάτη παραίτηση.

Η Ευρώπη, η ΕΟΚ και τα 10 Κράτη Μέλη  της περνούσαν κρίση.

Το γαλλογερμανικό ντουέτο είχε χάσει  το δυναμισμό της δεκαετίας του '70.

Το ΗΒ και η Δανία γίνονταν  ακόμα πιο ευρωσκεπτικιστές.

Υπήρχαν πολλά επιχειρήματα  αλλά λίγα επιτεύγματα.

"Ευρωσκλήρωση"  ήταν η νέα λέξη της ημέρας.

Κάποιοι πρόβλεψαν τη δημιουργία  ευρωπαϊκού ταμείου σταθερότητας,

χωρίς να περάσουν κατευθείαν  σε ενιαίο νόμισμα.

Ο Jacques Delors  άρχισε πολύ γρήγορα τη δουλειά.

Ήδη κατά την πρώτη του επίσκεψη στο ΕΚ,  πρότεινε ένα σχέδιο

με 300 νομοθετικές προτάσεις  για την εφαρμογή της ενιαίας αγοράς,

που υποτίθεται ότι θα άρχιζε να ισχύει  μέσα σε επτά χρόνια, το 1992.

Συγκλονισμένα  από τον ενθουσιασμό του Delors,

ένα χρόνο απ' την ανάληψη της θητείας του  τα κράτη υπέγραψαν τη Μεταρ/κή Συνθήκη,

τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Νόμο,

που προχωρούσε  πέρα από το θέμα της ενιαίας αγοράς.

Ήμασταν μια οικονομική κοινότητα.

Υπό τον Delors κάναμε ένα βήμα μπροστά  με τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Νόμο

και με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και  γίναμε πραγματικά πολιτική ένωση.

Για πρώτη φορά πήραμε την άδεια,  τη νομική βάση,

να μιλήσουμε για εκπαίδευση, πολιτισμό  και νεολαία. Ήταν αδύνατο πριν.

Το μονοπάτι προς το Μάαστριχτ  δεν ήταν ούτε εύκολο ούτε απλό.

Η Ένωση, με Ισπανία και Πορτογαλία,  έβλεπε το τέλος του ανατολικού μπλοκ.

Η πτώση του τείχους του Βερολίνου είχε  επίπτωση στη δομή των κρατών μελών.

Θα έπρεπε να επιτραπεί  η επανένωση της Γερμανίας;

Τι ρόλο θα έπαιζε μια τέτοια  μεγαλύτερη Γερμανία;

Σε αντίθεση με το προηγούμενο αφεντικό  του, τον Γάλλο Πρόεδρο,

ο Jacques Delors δεν είχε αμφιβολίες.

Απόψε θα γιορτάσετε αυτή τη συμφιλίωση.

Θα τραγουδήσετε  τις ελπίδες σας για το μέλλον,

για μια Ευρώπη που θα είναι περιοχή  ειρήνης, ευημερίας και ανταλλαγής.

Ο Πρόεδρος της Κομισιόν, που είχε μόλις  αρχίσει δεύτερη θητεία με νέα ομάδα,

απολάμβανε μεγάλου κύρους  μεταξύ όλων σχεδόν των κυβερνήσεων.

Μόνο η σχέση του με τη Margaret Thatcher  χειροτέρευσε δραματικά.

Ο τύπος που υποστήριζε  τη Βρετανίδα Πρωθυπουργό

δημοσίευσε μια πολύ σκληρή δήλωση κατά  του Delors το 1990.

Όμως δύο χρόνια νωρίτερα, ο Delors έδωσε  ένθερμη ομιλία ενώπιον του συνεδρίου TUC

και κατάφερε να πείσει και τα πιο  ευρωσκεπτικιστικά βρετανικά συνδικάτα.

Είπε, "Αδέλφια, ο τρόπος για να ηττηθεί η  κα Thatcher είναι μέσω της Ευρώπης."

Σ' αυτή τη μοναδική ομιλία  άλλαξε τη γνώμη

και στο τέλος της ομιλίας του

άρχισαν όλοι να τραγουδούν αυτό το  υπέροχο παιδικό τραγούδι 'Frère Jacques'.

Τους είχε μεταπείσει εντελώς.

Με τις συγκεκριμένες οδηγίες του  στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση,

η Συνθήκη του Μάαστριχτ υπογράφηκε  τον Ιανουάριο του 1991.

Ο Delors είχε κάνει προετοιμασία  μοιράζοντας την εφαρμογή σε 3 βήματα.

Η κορύφωση ήταν όταν έλαβα  την ομόφωνη συμφωνία των 17 μελών

της επιτροπής που είχε αναλάβει τη μελέτη  της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης

και την πρόταση του περιεχομένου  και της εφαρμογής της,

γιατί δεν ήταν, πιστέψτε με,  καθόλου εύκολο.

Έγιναν πολλές ταραχώδεις συναντήσεις

και ως Πρόεδρος της Επιτροπής  ήμουν συχνά πολύ νευρικός.

Ωστόσο, τα αληθινά προβλήματα ήρθαν  με την επικύρωση.

Η Δανία απέρριψε τη συνθήκη, πρώτα στο  Κοινοβούλιο και μετά σε δημοψήφισμα.

Μόνο μετά τη διαπραγμάτευση εξαιρετικών  κανόνων συμφώνησε η Δανία.

Όταν ίσχυσε τελικά το Νοέμβριο του 1993,

ο Delors διένυε την τρίτη και τελευταία  θητεία του ως Πρόεδρος της Κομισιόν.

Η ενιαία αγορά και η νομισματική ένωση  αποτελούν αναμφισβήτητα

δύο από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα  της Επιτροπής Delors,

αλλά παρόλα αυτά δεν έχουν με κανέναν  τρόπο ολοκληρωθεί.