Od kryzysu euro po Europejczyka Roku, dziennikarze i rpzedstawiciel belgijskiego rządu analizują wydarzenia roku 2010, które zdominowały media.

Kącik prasowy: podsumowanie wydarzeń roku 2010

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/15363365/d003-0014-pl.srt

Witam w ostatnim wydaniu  "Kącika prasowego" w tym roku.

Program będzie wyjątkowy, gdyż wrócimy  do wiadomości z tego roku.

W tej podróży do przeszłości towarzyszyć  mi będzie Caroline Grasso z EuroparlTV.

W studiu mamy też gości. Olivier Chastel,  sekretarz stanu ds. polityki europejskiej,

jedna z twarzy belgijskiej  prezydencji UE,

która kończy się 31 grudnia  i ma na koncie kilka sukcesów,

pomimo kryzysu politycznego  trapiącego Belgię od ponad pół roku.

Panu Chastelowi towarzyszą  europejscy dziennikarze.

Najpierw panie: Florence Autret,  brukselska korespondentka

Jest z nami też Gül Sonumut  z tureckiej stacji informacyjnej NTV.

Dziękuję państwu za przybycie do studia.

Program rozpoczniemy od przeglądu  wiadomości z pierwszej połowy roku.

Materiał przygotowała  Caroline Grasso.

W styczniu odbyły się przesłuchania  przyszłych komisarzy UE.

Europosłowie zadawali pytania  27 kandydatom.

została odrzucona  i doszło do przetasowań.

Druga Komisja Barrosa została  zatwierdzona przez PE 9 lutego

i rozpoczęła swoją pięcioletnią kadencję.

Po załamaniu w Grecji,  do którego doszło w lutym,

oraz po całonocnym spotkaniu,  które odbyło się 10 maja,

ministrowie finansów UE i MFW  pospieszyli na ratunek wspólnej walucie.

Grecja otrzyma 750 mld euro  w przeciągu trzech lat.

Siedem miesięcy później niepokój wciąż  jest widoczny na rynkach finansowych.

Mniej opóźnień i poprawa jakości  w dziedzinie wymiany narządów w UE.

Na początku lipca przyjęto nowe przepisy  dotyczące pozyskiwania organów

w celu poprawy jakości życia pacjentów  czekających na przeszczep

i walki z handlem narządami  w ramach UE.

W pierwszej połowie 2010 r.  Unii przewodniczyła Hiszpania,

która musiała radzić sobie z kryzysem  w Grecji i strefie euro.

W drugiej połowie 2010 r.  na czele UE stanęła Belgia.

stanowiła początek  ogromnego kryzysu euro,

Pierwsze pytanie, panie ministrze...  Czy byliśmy naprawdę blisko katastrofy?

Myślę, że te wydarzenia przyczyniły się  do nadania UE i jej instytucjom,

a szczególnie funkcji ministrów finansów,

Mimo że kraje dotknięte kryzysem  wciąż są zszokowane

- chodzi mi tutaj o Grecję  i Irlandię -

to uważam,  że europejscy obywatele zrozumieli

że UE miała jakąś funkcję  do spełnienia w tym kryzysie.

Problem braku widoczności UE  można jedynie rozwiązać,

pokazując obywatelom, że UE podejmuje  dla nich konkretne działania.

Ratowanie euro, banków  i gospodarek niektórych krajów

może wydawać się abstrakcją,  ale wcale abstrakcją nie jest.

Obywatele muszą zrozumieć, że decyzje  podejmowane przez ministrów finansów,

zatwierdzone przez głowy państw  i konsolidowane przez nasze instytucje

prawdopodobnie zupełnie  różnią się od obrazu

biurokratycznej UE, który tkwi  w głowach naszych obywateli.

Florence, przekonały Cię słowa  pana ministra?

Myślę, że następnym sprawdzianem  będą wybory krajowe.

Widzieliśmy prawdziwą pracę zespołową  w wykonaniu ministrów finansów.

Owszem, ta współpraca przyszła  za późno z punktu widzenia rynków.

Jednak niesamowitą rzeczą i wielkim  symbolem jest to, że 9 maja 2010

doszło do historycznego, niespotykanego  dotąd porozumienia

mającego na celu ochronę  wspólnej waluty.

Stało się to w rocznicę  Deklaracji Schumana z 9 maja z 1950 r.

Jest w tym trochę ironii,  która jest zupełnie przypadkowa,

Tak, między ministrami finansów  było widać chemię,

ale biorąc pod uwagę wyrzeczenia,  które muszą teraz ponieść ludzie,

prawdziwy sprawdzian przetrwania  dla euro oraz UE

przyjdzie dopiero po fali  kolejnych wyborów krajowych,

jeśli u władzy utrzymają się ludzie  prowadzący politykę podobną do obecnej.

Nie wolno nam zapomnieć  o postawie Niemców.

Niemcy były zmuszone zachowywać  się jak państwo europejskie.

Rozszerzenie UE oraz wzmocnienie  polityczne tej organizacji

zawsze działało na korzyść  Niemiec i dużych państw,

podczas gdy małe kraje musiały walczyć

o ważenie głosów, ilość miejsc w PE itd.

Po raz pierwszy Niemcy musiały podjąć  wysiłki, które były trudne...

Kolejną rzeczą jest niemożność  instytucji UE do wypełnienia tej luki.

Chciałam wspomnieć Jeana Quatremera,  brukselskiego korespondenta Libération,

którego film dokumentalny "Haro sur  l'Euro" wyemitowano 7 grudnia.

Bardzo przystępnie wyjaśniono tam takie  terminy jak kredyty subprime, swapy itd.

Polecam film każdemu,  kto gubi się w tych definicjach.

To nasze podziękowanie  za podsumowanie kryzysu.

Mówiąc o pierwszej połowie 2010 r.  musimy także wspomnieć

o nowej Komisji Europejskiej, która  rozpoczęła pracę wraz z kryzysem euro.

Jakieś komentarze nt. Komisji  pana Barrosa? Florence?

Cisza pełna zażenowania  ze strony Florence.

Nie... Komisja została postawiona  przed wielką falą uderzeniową

i kuszące jest wyliczanie działań,  które powinna była podjąć.

to państwa i rządy krajowe  powinny zacząć działać.