Jak można  porównać ich role i kompetencje? EuroparlTV spotyka się z przedstawicielami obu stron.

Jak równy z równym: Parlament w Strasburgu, Kongres w Waszyngtonie.

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/11987405/m003-0304-plxx.srt

Wiele mówi się o specjalnej umowie  pomiędzy USA i Europą,

Transatlantyckie Partnerstwo  ma pobić wszystkie inne.

Prawodawcy po obu stronach oceanu  są kluczowym elementem umowy.

Są to Parlament Europejski w Europie  i Kongres w Waszyngtonie.

W tym wydaniu Reportera zapraszamy  na podobieństwa i różnice za oceanem.

Dwóch polityków przeprowadzi nas  przez tą skomplikowaną umowę

Erik Paulsen, Republikanin z Minnesoty,  kongresmen od 7 lat

Oraz Bernd Lange, z partii  Socjalistów i Demokratów z Niemiec

a także historyk Vincent Morelli  z sekcji dokumentacji w Kongresie.

nie powiedziałbym, że istnieją  pomiędzy nimi wielkie różnice,

to unikatowe instytucje,  i obie mają swoje mocne i słabe strony.

Jednak są niewielkie różnice w tym,  co każda z nich może zrobić i zainicjować.

Kongres powstał po wojnie o niepodległość  w latach 70. XVIII wieku.

Obecnie jego dwie Izby – Izba  Reprezentantów licząca 435 członków

i Senat liczący 100 członków,  zdominowane są przez republikanów,

co utrudnia prezydentowi  z partii demokratów Barackowi Obamie

W Parlamencie Europejskim  jest tylko jedna izba,

która powstała  po drugiej wojnie światowej.

Zasiada tam 7 głównych partii politycznych  z 28 państw członkowskich UE.

Jest zdominowany przez centroprawicę,  partie umiarkowane i centrolewicę.

Kongres: budżet federalny,  polityka zagraniczna, podatki,

nominacje na wyższe stanowiska  i usunięcie prezydenta.

Parlament Europejski ma prawo  współdecyzji i opcję zablokowania

w kwestii budżetu, wyboru komisji  i kilka kompetencji nadzorczych.

Nie może zainicjować legislacji ani zbierać  podatków, tylko doradza ws. zagranicznych.

Każdy członek Kongresu może w każdym  momencie zaproponować legislację,

podczas gdy w PE trzeba czekać  aż Komisja zaproponuje legislację.

Transatlantyckie Partnerstwo  w dziedzinie Handlu i Inwestycji,

ws. którego negocjują Komisja Europejska  i Stany Zjednoczone.

Parlament nie jest bezpośrednio  zaangażowany w negocjacje.

Niemniej jednak dzisiaj przewodniczący  komisji handlu zagranicznego

Bernd Lange, jest w Waszyngtonie  na rozmowach.

Udamy się do Kapitolu  i spotkamy się z kongresmenami

i przekażemy im wiadomość, że oczekujemy  ambitniejszego stanowiska ze strony USA.

Oto porada negocjatorów z UE:  - Weźcie pod uwagę nasze argumenty.

W przeciwnym razie trudno będzie  przegłosować porozumienie w PE.

Minęły czasy, kiedy negocjacje ws. umów  odbywały się za zamkniętymi drzwiami.

W Kapitolu spotkamy się  z Erikiem Paulsenem,

przedstawicielem republikanów  zaangażowanym w TTIP,

który dobrze zna  funkcjonowanie i kompetencje

- a czasami ich brak -  Parlamentu Europejskiego.

Parlament odgrywa rolę w  przekazywaniu opinii publicznej,

zapewniając, że Komisja stosuje się  do wytycznych do negocjacji,

chcemy zapewnić konwersację nt. tego,  jakie powinny to być wytyczne.

W Kongresie robimy to samo, gdyż  doradzamy prezydentowi podczas negocjacji

a także przedstawicielowi ws. handlu,  uważamy, że przyniesie to lepsze wyniki.

P. Paulsen wie,  że kluczowe porozumienia handlowe

np. ACTA - porozumienie handlowe  przeciw nadużyciom

które podpisały inne mocarstwa,  ale UE je odrzuciła,

po tym jak europosłowie uznali,  że narusza to prawa obywateli.

Chcą zapewnić, że zrobią to, co jest ważne  w ich okręgach wyborczych.

Myślę, że system jest podobny  do systemu w USA,

gdyż parlamentarzyści  próbują kierować Komisją.

Nowa umowa handlowa z Europą  da lepsze warunki amerykańskim firmom.

W Stanach robią to inaczej,  nie ma wątpliwości.

Jest jednak więcej podobieństw  niż różnic w stosunku do UE

we wdrażaniu demokracji.  I to jest ważne.

Zbliża to izby do siebie,  sprawia, że się słuchają.

Europejskie negocjacje  będą miały więcej wsparcia,

gdyż to nasi najlepsi przyjaciele,  najlepsi sojusznicy,

dzielimy podobne wartości.  Większe wsparcie obupartyjne.

Myślę, że wokół tych negocjacji  będzie więcej emocji

w miarę upływu czasu, biorąc pod uwagę,  że minie jeszcze co najmniej rok,

Co dalej w ewolucji kompetencji  Parlamentu Europejskiego?

Traktat z Lizbony z 2009 r.  zwiększył kompetencje,

sprawiając, że Komisja i Rada  to mniej tajemnicze organy,

które ustalały prawo dla 500 mln ludzi  za zamkniętymi drzwiami.

Nowe kompetencje musiałyby  zostać przekazane w nowym traktacie

i na razie nie widać tego na horyzoncie.

Polityka zagraniczna i bezpieczeństwa  nie leżą w gestii UE,

Jest jednak kilka dziedzin,  które nie są w pełni rozwinięte.

Ogólnie Traktat z Lizbony  znacznie zwiększył kompetencje PE

i muszą one być właściwie wykorzystane.

W przypadku ACTA  w Komisji rozbrzmiał alarm.

Niemniej jednak napięcie i podział  kompetencji pozostają.

Wiele nadal leży w rękach  państw członkowskich

indywidualnie i grupowo  poprzez działania Rady.

Do roku 2009 rozpowszechniona opinia w  Komisji i w wielu państwach członkowskich

była taka, że umowy międzynarodowe miały  być negocjowane bez udziału Parlamentu.

Obecnie porozumienia handlowe  i inne umowy

muszą być negocjowane  w obecności parlamentarzystów.

władza ciągle się zmienia,  nie jest elementem stałym.

Zmniejsza się i zwiększa zarówno  w Stanach Zjednoczonych jak i w Europie.

Obecnie zdaniem europosłów  zmienia się na ich korzyść.