Zou jij vlees van afstammelingen van gekloonde dieren eten? Een onderzoek naar de verschillende aspecten van het klonen: dierenwelzijn, voedselveiligheid en traceerbaarheid.

Verslaggever: Dieren klonen

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/19164365/M003-0124-NL.srt

Ik weet niet of het te vertrouwen is.  -Ik ben tegen dierenleed.

Ik eet het niet,  we weten er te weinig van af.

Zes op de tien Europeanen  eten liever geen gekloond vlees.

EuroparlTV onderzoekt voedselveiligheid,  dierenwelzijn en traceerbaarheid.

maar ze is de eerste koe  die werd gekloond in 1998 op het INRA,

het Frans Nationaal Instituut  voor Landbouwonderzoek.

Klonen is het reproduceren  van een individu zonder bevruchting.

De landbouw- en voedingsindustrie  wil vooral klonen

om elite-dieren te reproduceren  die genetisch geselecteerd zijn

om grote hoeveelheden melk  te produceren

of om vlees met bepaalde  eigenschappen te produceren.

Dieren worden gekloond  om eliteverwekkers te worden

en met niet-gekloonde  dieren te reproduceren.

Ze worden niet gegeten,  hoewel je ze niet kunt identificeren.

Ook de kwaliteit van het vet  is even hoog.

Er zit geen verschil  in de kwaliteit van de producten.

De American Food and Drug  Administration komt ook tot die conclusie.

De Europese Autoriteit  voor voedselveiligheid is voorzichtiger.

Die zegt dat niets erop duidt  dat gekloond vlees minder veilig is.

De voedingswaarde was voldoende  om het klonen in de VS toe te staan,

We spraken met iemand van de  Groep Ethiek bij de Europese Commissie.

Het is niet schadelijk,  het hoeft niet verboden te worden.

Het is onzin om te zeggen dat de  consument gevaar loopt. Dat is niet zo.

Maar er zitten geen grote voordelen aan.

De paar voordelen die er zijn,  zijn vrij zwak,

maar het dierenwelzijn  wordt wel benadeeld

en de biodiversiteit  kan erdoor verminderen.

Een ethische oplossing is om het klonen  te onderwerpen aan een gedragscode

die het welzijn van het gekloonde dier  en de celdonor respecteert.

In Europa kloont men  in nog geen tien laboratoria.

Hier bij het INRA  gaan ze een stap verder

en volgen ze de dracht,  de postnatale periode,

en het welzijn van het dier  op de lange termijn.

Er is een infrastructuur  met een aangepaste veterinaire dienst

die vooral let op de verhoogde kans  op slechte placenta-ontwikkeling.

Via ultrageluid- en  verfijnde beeldtechnieken

kijken we hoe de foetus  en de placenta zich ontwikkelen.

Als er abnormaliteiten optreden  die we nog niet kunnen behandelen,

maken we via een keizersnee  een eind aan de dracht,

om de moederkoe en de foetus  niet te laten lijden.

De traceerbaarheid en het systematisch  etiketteren van deze producten,

dat het EP eist  om consumentenvrijheid te garanderen,

Het is mogelijk om klonen  en zelfs hun afstammelingen te traceren.

In theorie kun je de tweede,  derde en vierde generatie traceren,

maar in de praktijk is dat veel moeilijker.

In de EU heb je nog weinig voedsel van  gekloonde dieren en hun afstammelingen,

maar 2,5% van het sperma  in de reproductie van ons vee

waar gekloonde dieren  niet traceerbaar hoeven te zijn.