Kierowca metra, strażak i polityk, kobiety w pracy mężczyzn - ale czy coś takiego istnieje ? EPTV spotyka się z trzema kobietami, które pracują w dziedzinach tradycyjnie zdominowanych przez mężczyzn.

Kobiety w pracy: wbrew uprzedzeniom

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/11986827/m006-0004-pl.srt

Czy świat pracy jest taki sam  dla mężczyzn i dla kobiet?

EuroparlTV spotkała się  z trzema kobietami,

dwie z nich wykonują "męską" pracę,  a trzecie jest politykiem.

gdzie kobiety są częściej widziane  na reklamach niż za kierownicą.

Ale piętro niżej  czeka nas niespodzianka:

To stacja Kenningon,  ostatnia stacja na tej trasie.

Tradycyjnie była to praca dla mężczyzn,  gdyż była to ciężka praca.

Trzeba było podnosić łączniki  i inne rzeczy.

Przy obecnej technologii  już tego nie trzeba robić.

Teraz może to robić każdy, trzeba  zachować spokój w razie problemów

i to w tej kwestii najwięcej ludzi  zawodzi, bo ulega panice.

Nie można pozwolić sobie na panikę,  kiedy w wagonach jest ponad 1000 osób.

Debbie, 49 lat,  z wykształcenia informatyczka

została maszynistą metra  z powodu dzieci.

Dopasowanie się do planu zajęć  dziewięciolatka nie jest łatwe.

Transport publiczny w Londynie świętuje  100 lat kobiet pracujących.

Nadal jest to niezwykłe. Jeśli spojrzymy  na odsetek kobiet w londyńskim transporcie,

Jeśli jednak spojrzymy  na część operacyjną,

na maszynistów pociągów,  na zarządzających stacjami,

około 13.000 to kobiety,  co stanowi zaledwie 15%.

Proporcje są jeszcze mniejsze  w straży pożarnej w Brukseli:

Spotkaliśmy się z jedną z nich,  kapitanem w kwaterze głównej.

Wszyscy obawiali się  kobiety na wyższym stanowisku,

myśląc, że będę się zachowywać  jak księżniczka i mieć napady furii.

Wszystko dobrze się ułożyło,  ale na pewno niektórzy mieli wątpliwości,

ale ludzie rozluźnili się,  i zmienili swoje opinie.

Komendant remizy  był nieco przeciwny jej przyjściu.

Panuje tu pewien rodzaj konkurencji,  męskiej dominacji.

Starsi członkowie ekipy obawiali się,  że osłabi to ich pozycję.

Pani kapitan w naturalny sposób  wypracowała swą pozycję

poprzez swoją wydajność,  szczególnie podczas ćwiczeń.

Niektóre ćwiczenia są trudne,  szczególnie te z drabiną.

Trzeba położyć ją na ziemi  i podnieść wspólnie z partnerem.

Aby zostać strażakiem musiała przejść te  same testy co jej koledzy - prawie te same.

UE głosi, że nie można stawiać takich  samych wymagań mężczyznom i kobietom,

a wymagania są czasami,  lub często, szkodliwe dla kobiet.

Myślę, że można by zrobić te same zasady  dla mężczyzn i dla kobiet.

Ale do wyciągania ludzi i tak dalej,  nie mają takich samych zdolności jak my.

Zależy to od kobiety,  tak samo jak zależy to od strażaka.

Wyciąganie, pchanie - to ciężka praca.

Mamy wezwanie do pożaru,  to pożar w mieszkaniu,

Centrala, tu R58, wracamy do remizy.  Odbiór.

Po powrocie do remizy kapitan Wibin  spotkała się z posłanką Marie Areną,

która przyszła, by porozmawiać  o tym męskim zawodzie.

Niełatwo było zdobyć akceptację, nadal  nie jestem na swoim miejscu w hierarchii.

Czy kwestia pokoleń także odgrywa rolę  w podejściu do kobiet?

Czy istnieje to wśród strażaków?  - Tak.

Starszemu pokoleniu strażaków trudniej  zaakceptować kobiety strażaków,

gdyż podczas ich kariery  mężczyźni stanowili 100% w zawodzie.

To część postępu społecznego.  - Dokładnie.

Być może w służbach strażackich  proces ten jest najwolniejszy.

Nie, nie. Zapewniam panią,  że wśród polityków jest podobnie.

W pierwszym rządzie, którego byłam  częścią, byłam jedyną kobietą

wśród mężczyzn ze starszej generacji,  którzy nie chcieli zaakceptować kobiet.

Mówili: "Ta młoda pani jest tu, bo jest  kobietą i mamy kwoty do wypełnienia."

Mała anegdota: kiedy powiedziałam  7-letniemu synowi, że będę ministrem,

powiedział: "Nie, to praca dla mężczyzn."  Zrozumiałam, że muszę go wiele nauczyć.

15 lat później  Marie Arena została europosłanką.

Kiedy spojrzymy dookoła  widzimy tyle samo kobiet i mężczyzn,

ale nie oznacza to, że panuje równość.  - Co ma pani na myśli?

Na szczeblu politycznym  mamy jeszcze sporo pracy.

W Parlamencie nie osiągnęliśmy  równowagi 50% kobiet i mężczyzn.

Wiele kobiet pracuje dla polityków,  wśród asystentek mamy dużo kobiet.

Ubrana w garnitur będzie bronić  raportu ws. handlu międzynarodowego.

Często myślę o tym, co powiedziała  pani kapitan w remizie

o tym, że musiała zmienić postawę,  aby zdobyć wiarygodność.

Tutaj jest podobnie, czasami musimy być  bardziej surowe, aby zyskać wiarygodność.

Musimy mieć niezbite,  techniczne argumenty

nie eliminując przy tym  emocjonalnego podejścia.

i pewien pan europoseł, który w oparciu  o słabe argumenty, odpowiedział,

że sytuacja nie była taka jak przedstawiłam.  To dosyć dziwne.

i zmierzamy ku parytetowi,  ale czeka nas jeszcze daleka droga.