Christine studiowała architekturę w Atenach, Michele pojechał do Budapesztu — obydwoje jako studenci korzystający z programu Erasmus. Są oni częścią generacji, której życie zostało ukształtowane przez program Erasmus.

young person

education

employment (4406)

Portrety generacji Erasmus

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/16937002/N01-PUB-170613-ERAS-PL.srt

Wydaje mi się, że to był ten peron. ##@#

Wyjechałem z południowej części Włoch, z Kalabrii, ##@#

i dotarłem do Wenecji następnego dnia. 

Wieczorem wyruszyłem do Budapesztu. ##@#

Sądzę, że bardzo ważne było pokonanie tej odległości w marzeniach. ##@#

Uważam też, że program Erasmus jest również swojego rodzaju marzeniem dla młodych ludzi wyjeżdżających za granicę na studia. ##@#

Mam na imię Christine, jestem Francuzką, ##@#

studiowałam architekturę w Bordeaux. ##@#

Chciałam pojechać za granicę w ramach programu wymiany Erasmus i wybrałam Ateny.

 Powiedziałam sobie: Chcę dalej zdobywać doświadczenie za granicą. ##@#

Gdy przeniosłam się tutaj pod koniec studiów,

 warunki były bardzo dobre. Miasto jest bardzo ładne. ##@#

Jest to więc część mojej pracy, którą szczególnie lubię. 

Próbujemy rozpowszechnić włoską kulturę poprzez kino.

Gdy uczestniczyłem w programie Erasmus, spotkałem w tym kinie ludzi, którzy organizowali festiwale,

i uważam, że jest to pewien cel dla Europy:

wzajemne spotkania i rozpowszechnianie kultury w ten sposób. ##@#

Był to po prostu najlepszy rok mojego życia.

Odkrywałam nowe miasto, nową szkołę architektury,

zawierałam nowe przyjaźnie, poznawałam nowy kraj. ##@#

A przede wszystkim czułam się wolna.##@#

To było przed samym Bożym Narodzeniem, studencka impreza z Czechami, 

dobrze nam było razem, dobrze do siebie pasowaliśmy.

Spotkałam Szymona i pod koniec roku zaczęłam z nim chodzić. ##@#

Studiowanie przez rok za granicą pozwoliło mi mniej koncentrować się na sobie, 

na byciu francuską studentką architektury. 

Chodzi o to, żeby otworzyć się na Europę i świat 

i mniej skupiać się na codziennych troskach.

Widzisz sprawy zupełnie inaczej, adaptujesz się 

i próbujesz poradzić sobie z innymi językami. 

Uczysz się komunikacji, uczysz się pokonywać strach i nieśmiałość. ##@#

Sądzę, że program wzmacnia tolerancję i szacunek dla różnic,

które są źródłem wielkiego bogactwa UE.

W tym sensie uważam, że może to pomóc wzmocnić 

czasem nieuchwytne poczucie przynależności do Unii. 

Jacques Delors powiedział: „Nie możesz zakochać się w jednolitym rynku”

Właśnie to usiłujemy zmienić za pomocą tego programu,

pokazując, że celem jest zbliżenie ludzi do siebie. ##@#

W uczestników programu Erasmus czas płynie inaczej niż u innych ludzi.

poczucie, że masz bardziej otwarty umysł niż przedtem,

ponieważ możesz spotkać wiele osób wiodących inne życie,

I możesz spojrzeć na świat ich oczami, 