Gabriele Zimmer opowiada o sukcesach kadencji 2009-2014, choć krytycznie ocenia zarządzenia kryzysem, który jej zdaniem Europa mogła przewidzieć.

5 lat na czele Zjednoczonej Lewicy Europejskiej

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/11778913/v009-0004-pl.srt

Oto podsumowanie Zjednoczonej Lewicy  Europejskiej/Nordyckiej Lewicy.

Ich hasło to zmiana Europy  i zaprzestanie cięć budżetowych.

Przewodnicząca GUE/NGL  Gabriele Zimmer

podsumowuje pracę  35 członków swojej grupy.

Pani Zimmer, witam panią.  2009-2014, pięć lat.

Który moment był dla pani najważniejszy?

Dla mnie osobiście to moment, w którym  zostałam wybrana na szefa grupy,

A także gdy skontaktowaliśmy się  z ludźmi z ruchów społecznych

i zobaczyliśmy, że nasze stanowisko  w Parlamencie jest zauważane,

A co z gospodarką? Głównym tematem  ostatnich pięciu lat był kryzys.

Już przed okresem legislacyjnym  wiedzieliśmy, że kryzys będzie poważny,

że ten czas zdominuje walka z kryzysem.

Dlatego nie jestem zadowolona ze sposobu,  w jaki to robiliśmy.

Na przykład?  - Myślę, że zarządzanie kryzysem

bo to przede wszystkim ludzie musieli  zmierzyć się z konsekwencjami kryzysu,

a przecież najmniej za niego odpowiadali, z  kolei oszczędzono tych, którzy go wywołali.

Spójrzmy na banki, których długi  przekształcono w długi publiczne

a także na olbrzymie  cięcia w budżetach państw,

które w krajach takich jak Grecja,  Portugalia, Hiszpania i Irlandia

doprowadziły do warunków życia,  które były nie do zniesienia.

Dlaczego nie zrobiono więcej?  Lewe skrzydło Parlamentu nie jest takie złe.

Nie mogliście współpracować  z Socjaldemokratami, z Zielonymi?

Tylko w niektórych kwestiach.  Socjaldemokraci początkowo popierali

oszczędności i uważali,  że taka jest sytuacja,

że Grecy źle się prowadzili,  żyli ponad stan,

więc muszą zmierzyć się z cięciami.

DO czasu gdy zdali sobie sprawę z tego, 

że działania podejmowane  w imieniu trojki i UE

nie będą udane, że nie obciążą  tych odpowiedzialnych za kryzys.

Czy pani zdaniem nikt  z trojki nie wiedział, dokąd to zmierza?

Myślę, że nikt nie jest gotowy,  by wziąć winę na siebie.

Sama trojka ma różne opinie na temat  swojej działalności,

ale także w kwestii tego,  kto wywierał presję

na obniżanie wynagrodzeń, likwidację  miejsc pracy, prywatyzację.

Nikt nie chce wziąć winy  na siebie, a to źle.

Powinni się przyznać,  ponieść konsekwencje,

zostać zmuszeni do zmiany polityki,  w przeciwnym razie wszystko na marne.

Pani zachowałaby się inaczej?  - Tak, oczywiście.

Nie oferowałabym bankom pomocy,  ale pociągnęła je do odpowiedzialności

podobnie jak spekulantów  na rynkach finansowych,

a także finansowałabym programy  inwestycyjne o aspekcie społecznym,

tworzenie i utrzymywanie miejsc pracy,  małe i średnie przedsiębiorstwa.

Wiele można było zrobić.  - Według statystyk

Ale sondaże dla was nie wyglądają źle.

Mówi się też,  że wyniki mogą być zaskoczeniem.

Ma pan na myśli przyszłość  lewicy czy Parlamentu?

Przyszłość Parlamentu,  w tym przyszłość lewicy.

Mieliśmy przedsmak tego, co się wydarzy,  wraz z głosowaniem nad raportem Estreli,

próbowała zmienić kluczowe wartości  i obowiązujące standardy,

zwłaszcza w odniesieniu  do prawa kobiet do samostanowienia.

Mówiono o uznaniu  wszystkich stylów życia i małżeństw.

Myślę, że kampania wyborcza jeszcze  bardziej się do tego odniesie.

I obawiam się, że narodowe  konserwatyzmy przybiorą na sile,

coś na kształt Europejskiej  Partii Herbacianej.

Wzdrygam się, gdy widzę totalny brak  tolerancji u niektórych osób.

Pani Zimmer, dziękuję za rozmowę.  - Dziękuję. 