W specjalnym wydaniu programu europoseł Paolo De Castro podsumowuje miniony rok, a Elisabeth Lasky z Europejskiego Biura Działań Obywatelskich przedstawia inicjatywę obywatelską

7 Dni w Europie: Podsumowanie roku

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/15800770/m004-0015-pl_mf.srt

Dzień dobry,  witam w programie 7 Dni w Europie.

To ostatni program w tym roku,  więc spojrzymy wstecz na 2011 rok.

Pomoże mi w tym  Paolo De Castro, witam pana.

Jest pan przewodniczącym  komisji ds. rolnictwa PE,

członkiem Grupy Socjalistów i Demokratów,

ale przede wszystkim  ekspertem do spraw europejskich.

Zanim przyjrzymy się kluczowym  wydarzeniom tego roku,

zacznijmy od serii pytań "Tak czy Nie".

Czy rok 2012 będzie gorszy?  - Miejmy nadzieję, że nie.

Czy jest za późno na ratowanie strefy euro?  - Nie.

Czy wie pan, jak uspokoić rynki?  - Więcej zaufania...

Czy ujednolicenie systemu podatkowego  i rynku pracy to dobre rozwiązanie?

Czy Bank Centralny powinien  dodrukować pieniądze, by uspokoić rynki?

Czy jest możliwe, że Włochy  nie spłacą długu? - Nie.

Czy będą potrzebowały  międzynarodowego planu ratunkowego?

Czy kryzys zagraża kompromisowi  w sprawach takich jak reforma WPR?

Czy organizmy modyfikowane genetycznie  będą częścią żywności?

Koniec czasu.  Pozostałymi pytaniami zajmiemy się później.

Zanim rozpoczniemy debatę,  chcemy porozmawiać o sprawie,

Caroline Grasso  powie nam więcej na ten temat.

Wśród tematów,  które wywołały ożywioną debatę w PE,

kryzys finansowy i gospodarczy jest  niekwestionowanym zwycięzcą tej kadencji.

Dążono do naprawienia sytuacji  i uniknięcia kryzysu w przyszłości.

Przyjrzyjmy się przyjmowaniu  pakietu zarządzania gospodarczego.

Sześć aktów prawnych, zwanych  "sześciopakiem", zostało przyjętych

28 września 2011 r. przez europosłów.

Po raz pierwszy PE uczestniczył  w określaniu zasad wspólnej waluty,

negocjując na równi z Radą  reprezentującą państwa.

Posłowie przyczynili się do dużego postępu.

Sylvie Goulard, która zajmowała się  tą sprawą od początku, wyjaśnia.

Chcieliśmy wyciągnąć wnioski  z doświadczeń państw takich jak Grecja.

Dług był zdecydowanie za duży  więc dążymy do większej dyscypliny.

Chcieliśmy także wyciągnąć wnioski z tego,  co działo się w Hiszpanii i Irlandii,

ale bańki w nieruchomościach  doprowadziły do długów prywatnych.

Istniały już kryteria zarządzania  gospodarką UE, np. Pakt Stabilności,

które kontrolują deficyty publiczne  i zadłużenie państw.

Jednak potrzebne są nowe sposoby  nacisku na tych, którzy łamią zasady.

Idea jest taka, że musimy być bardziej  surowi zanim pojawi się problem.

Kiedy Komisja mówi, że coś jest nie tak,  musimy zapewnić, że to jest automatyczne.

Trzeba więc uzupełnić Pakt Stabilności  o lepszy mechanizm prewencyjny

pozwalający Komisji  kontrolować budżety państw

i zawierający sankcje dla tych,  które naruszają zasady.

Wszystko zagwarantowane  demokratycznie...

państwo musi mieć możliwość  wyjaśnienia tego przed Parlamentem.

Czy nowe instrumenty coś zmienią?  Niektórzy w to wątpią.

Uważamy, że w pewnych częściach  "sześciopaku" brakuje równowagi socjalnej.

Jesteśmy za dyscypliną  budżetową, to jest jasne.

Jesteśmy przygotowani na cięcia   budżetowe, ale jakiego rodzaju cięcia?

Paolo De Castro,  jak widzieliśmy w materiale,

jeśli mielibyśmy podsumować 2011 r.  jednym słowem, byłby to "kryzys".

Obserwuje pan  sprawy europejskie od dawna,

czy można było powstrzymać  rozprzestrzenianie się kryzysu,

Tak, zdecydowanie,  obawialiśmy się zbyt wczesnych reakcji,

bo byliśmy zbyt krótkowzroczni  i zbyt skupieni na narodowych interesach.

Musimy postrzegać kryzys jako wyjątkowy  problem, ale też wyjątkową możliwość,

bo możemy go rozwiązać tylko wtedy,  gdy będziemy współpracować.

To nie jest problem  pojedynczych państw, ale Europy.

Czy to, co zostało zrobione do tej pory...  Głosowano nad wieloma kwestiami...

"Sześciopak",  automatyczne sankcje, oszczędności...

Dla pana to...  - Krok naprzód, ale to nie wystarcza.

Musimy sobie uświadomić,  że potrzebujemy bardziej spójnej Europy.

dla tych, którzy byli na tyle odważni,  by wprowadzić to wyjątkowe rozwiązanie

bez wspólnej polityki monetarnej i fiskalnej.

Kryzys wymusza na nas  zakończenie tej podróży

i musimy dać rozwiązania  następnym pokoleniom,

kontynentowi, który może rozwiązać  swoje problemy tylko, gdy się zjednoczy.

Jedynym zastrzeżeniem  w tym kroku naprzód -

o unię fiskalną zapytam pana później -

jest to, że dwa lub trzy  państwa podejmują decyzje

a wspólnota nie powinna  oznaczać utraty suwerenności...

To jest wizja  międzyrządowej polityki europejskiej.

Właśnie dlatego  potrzebujemy silniejszego Parlamentu,

bardziej europejskiej,  wspólnej wizji, mniej międzyrządowości.

Wymyśliliśmy wspólnotę,  ale się od niej oddalamy

nie zdając sobie sprawy z tego,  że interes państw,

powstrzymuje nas przed postępem,  który wcześniej miał miejsce.

Unia fiskalna 26 państw?  Czy to tylko marzenie?

Nie powinniśmy się spieszyć,  nie można zrobić wszystkiego na raz,

ale myślę, że kryzys pokazuje nam  potrzebę wspólnego rozwiązania.