Niet ideeën of etnische spanningen, maar geld en bronnen motiveren militaire leiders. De EU geeft belangrijke steun maar kunnen politici reageren op onconventionele conflicten?

Focus: Winstbejag motiveert conflicten in Afrika

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/15379694/m001-0044-nl.srt

wordt verkrachting een wapen  om de vijand te verzwakken

omdat de vrouwen in Afrika  vaak een gezin onderhouden.

Dit geweld schaadt  de gemeenschap zo erg

Wat doet Europa aan deze  barbaarse toestanden in Afrika?

Dat bespreken we met onze gasten en  daarna volgt 'n verslag over Oost-Congo.

We bespreken hoe we met de conflicten  in Afrika moeten omgaan

met Maëva Custinne van het  Interregionaal Congolees vrouwenforum,

Louis Michel van de  Liberalen en Democraten,

van GRIP, de Group de Recherche et  d'Informations sur la Paix et la Sécurité,

en Alain Deletroz van de International  Crisis Group. Dag, allemaal.

Eerst kijken we naar een verslag van  Stefano Valentino over Oost-Congo.

Groepsverkrachtingen worden gepland  door milities e gewapende bendes

in het land zelf en het buurland Rwanda.

De vrouwen zijn de eerste slachtoffers  van een eindeloos conflict.

Genees Afrika is het grootste centrum  voor vrouwen die verkracht zijn.

We geven psychologische en  sociale steun aan slachtoffers.

We moeten ze binnen 72 uur  de 'kitpep' geven.

Het is een medicijn tegen infecties  die seksueel overdraagbaar zijn

Na de medische zorg  organiseren we het transport

Maar sommige vrouwen willen niet omdat  ze niet weten wie er voor hen zal zorgen.

In het ziekenhuis is ook  dit 17-jarige meisje zonder ouders.

Haar gezicht is onherkenbaar  ter bescherming.

Haar dochter Daniela van  begin december is het resultaat

van 'n verkrachting bij haar dorp, Masisi.

en kwam ik onbekende gewapende  mannen tegen die me verkrachtten.

In ben bang om naar Masisi terug te gaan  omdat de verkrachters daar nog zijn.

We hebben al  een project afgerond met de EU.

De EU moet zich richten op ontwikkeling,

niet alleen op medicijnen  en benodigdheden,

maar ook op rehabilitatie  en heropbouw van bepaalde structuren.

In 2011 geeft de EU 2,5 miljoen euro  aan Oost-Congo,

maar dit is voor verdeling van medicatie  en niet voor de bouw van ziekenhuizen.

We gaan naar Kinshasa,  de hoofdstad van Congo.

De ACS-groep ontmoet  vertegenwoordigers van het EP.

EP'er Louis Michel is medevoorzitter  van deze parlementaire vergadering.

De Parlementaire Vergadering ACS-EU  is vooral hierop gericht.

Bijvoorbeeld, als je kijkt  naar het probleem in Congo,

hebben ze de middelen  om vrouwen veilig te stellen?

We verlaten de vergadering  met Louis Michel en gaan naar Lembe,

een van de armste wijken  van Kinshasa en waar de ngo

'Association Pour L'Integrité  de la mère et de l'enfant' is

die verkrachte vrouwen  medische en juridische hulp geeft.

Voor hoeveel vrouwen,  meisjes en kinderen zorgt u?

Ik dacht dat het handig was  om in het oosten opvang te hebben

en vooral om  juridische procedures te starten.

Je mag er niet alleen vanuit  medisch standpunt naar kijken

en de juridische aspecten laten vallen,  je moet alles bekijken.

Ten eerste moeten we luisteren  naar mensen

zodat ze het trauma  langzaam kunnen loslaten.

In het laatste rapport van het  VN-kantoor voor humanitaire hulp

staat dat in Kivu in het oosten  wekelijks 160 vrouwen worden verkracht.

dat het grootste probleem is  dat de daders onbestraft blijven.

Betekent dat dat het niet mogelijk is  om het volk te beschermen?

Het betekent dat de verkrachters  het gebruiken als een oorlogswapen,

maar ook gewoon  dat ze geperverteerd zijn.

Het grote probleem is dat die  verkrachtingen niet bestraft worden.

Die vrouwen kunnen nergens  vrijelijk en zonder gevaar getuigen.

Dat houdt ze tegen, volgens mij.  Ze kunnen nergens heen.

En daarmee kom je uit  op de kwestie van ontwikkeling,

van landen die naties en bevolkingen  zijn, maar geen staten.

In Congo moet een staat herbouwd  worden, die zodanig moet functioneren.

Maëva Custinne,  u komt uit Oost-Congo.

meer zal worden geïnvesteerd  in het opleiden van politie

en het opzetten van rechtbanken,  zoals meneer Michel zei.

Zullen de slachtoffers  daarna durven getuigen?

Die vrouwen  worden eerst gerehabiliteerd,

Het is veel verstandiger om het  programma hulp te laten verschaffen

om die vrouwen te re-integreren,  bijvoorbeeld in de vorm van opleidingen.

besteden ze komend jaar  één procent van het geld aan re-integratie

en 71 procent aan medische,  psychologische en sociale steun.

Je hoort de dokters zeggen:  'Nee, we hebben ziekenhuizen nodig.'

Maar als de slachtoffers hun  traumatische ervaring overleefd hebben,

moeten ze weer kunnen  re-integreren in de maatschappij.

Meneer Michel, u zei al  dat alles nog opgezet moet worden.

Hoe kunnen we hopen dat  de wet daarbij tot nut kan zijn?

Maar eerst moeten ze zorgen  dat de situatie beveiligd is,

dat de infrastructuur niet  binnen een uur kapotgemaakt is.

Er zijn problemen met infrastructuur,  communicaties en wegen in Congo.

Er zijn materialen  voor de infrastructuur nodig.