Πώς μπορεί να σωθεί η Ελλάδα; Δύο ευρωβουλευτές παρουσιάζουν εκ διαμέτρου αντίθετες ερμηνείες της κατάστασης και εκφράζουν την άποψή τους για το ποια μπορεί να είναι η λύση.

Οι αντιδράσεις για την ομιλία Τσίπρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

https://api.multimedia.europarl.europa.eu/documents/20125/18743549/n003-0362-el.srt

Χειροκροτήματα και γιουχαρίσματα:

Οι ευρωβουλευτές περίμεναν ίσως πάρα  πολλά από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα.

Λίγες είναι οι μέρες που απέμειναν στην  Ελλάδα για το σχέδιο μεταρρύθμισης

μέσα σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.  Ποιο θα είναι το μέλλον της Ελλάδας;

Πώς ερμηνεύθηκε αυτή η κρίση;

Ρωτήσαμε τον γάλλο ευρωβουλευτή  Yannick Jadot και το γερμανό Herbert Reul.

Υπήρξε προφανώς υστερία, που  δημιουργήθηκε από τη Δεξιά στο ΕΚ,

που μοιάζει δυστυχώς με την υστερία  που υπάρχει σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες

και μας εμποδίζει από το να βγούμε  από αυτή την κρίση.

Υπάρχει βαθύ μίσος, προσωπικές  συγκρούσεις και εθνικιστικά συμφέροντα

που δεν είναι καθόλου αντάξια  του ευρωπαϊκού έργου.

Με τέτοια στάση, θα καταφέρουμε στο  τέλος να βγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη,

με ανυπολόγιστες συνέπειες

για την Ελλάδα - σίγουρα θα είναι  δραματικές κοινωνικά - και για την Ευρώπη.

Οι ακροδεξιοί  και οι αριστεροί το παράκαναν.

Τον επευφήμησαν.  Ποιος χρειάζεται τέτοιους φίλους;

Τον είδα σήμερα για πρώτη φορά,  και ξέρω ότι φταίει αυτός.

Όταν κάποιος εμφανίζεται τόσο αλαζονικός,  εγωιστής και ισχυρογνώμων,

και κατηγορεί πάντα τους άλλους,  τι να πω εγώ;

Δεν εκπλήσσομαι που όλα αποδείχθηκαν  άκαρπα.

Εμφανίστηκε ξανά χωρίς προτάσεις  και κατηγόρησε απλά τους άλλους.

Θεωρώ εξωφρενική τη στάση του.

Έγινε η μία διάσκεψη μετά την άλλη,  όλες ήταν πάνω-κάτω οι ίδιες,

και αλλά ακόμα δεν υπάρχει συγκεκριμένο  σχέδιο. Ποια είναι η ανάλυσή σας;

Φυσικά ο Αλέξης Τσίπρας  πρέπει να δώσει κάτι.

Βασικά επειδή το "όχι" του δεν έγινε  ευπρόσδεκτο από τους Ευρωπαίους ηγέτες.

Αλλά οι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να  φανούν αντάξιοι της ευρωπαϊκής ιστορίας.

Όλοι γνωρίζουν ότι χρειάζεται  αναδιάρθρωση του χρέους.

Το υποσχέθηκαν οι δανειστές  τρία χρόνια πριν.

Είναι πολύ απλό.  Πρέπει να δράσει όχι να αντιδρά.

Έδρασε ήδη ζητώντας δημοψήφισμα.

Ψήφισαν κατά της υπάρχουσας πρότασης.

Αν θέσει νέο αίτημα,  πρέπει να έχει νόημα

και να στηρίζεται σε απτές αποδείξεις.  Έτσι είναι η ζωή.

Αν θες να πάρεις χρήματα από άλλους,

πρέπει να δείξεις στοιχεία  για το πώς θα φέρεις το βάρος.

Έχω περιέργεια να δω τι θα συμβεί.

Χώρες όπως η Πορτογαλία, η Ιρλανδία  και η Ισπανία

κάνουν επίσης τεράστιες προσπάθειες  να μειώσουν το έλλειμμά τους

και δεν θα δεχτούν  άλλη αντιμετώπιση για την Ελλάδα.

Καταλαβαίνετε αυτή την άποψη;

Τα γεγονότα είναι απλά.  Κάποια κράτη προχώρησαν,

έβαλαν σε λιτότητα τους πολίτες  και πέτυχαν.

Ενώ η τωρινή ελληνική κυβέρνηση  λέει ότι έει δικαίωμα να μην το κάνει.

Αυτό δεν είναι δίκαιο.

Δεν χρειαζόμαστε ειδικά προνόμια.  Αλληλεγγύη δεν σημαίνει εγωισμός.

Δεν είναι μόνο να παίρνουμε αλλά και να  δίνουμε και να αναλαμβάνουμε ευθύνη.

Οι Έλληνες έκαναν προσπάθειες.  Μείωση ΑΕΠ κατά 25%,

περικοπές 20-30% σε μισθούς, συντάξεις.

Δεν είναι αρκετή προσπάθεια;

Ποια είναι η λογική της λιτότητας;  Είναι ηθική λογική

που δεν έχει πλέον καμία σχέση  με μια καλή οικονομική λογική.

Όταν καταρρεύσει πλήρως  η ελληνική οικονομία,

πιστεύουμε ότι θα πληρώσουν  τα χρέη τους;

Το πλαίσιο της λιτότητας  κατακρίνεται πλέον από όλους.

Μπορεί το Grexit να είναι το τέλος της  ευρωζώνης ή και της ευρωπαϊκής ιδέας;

Αν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ, είναι  το τέλος του κατασκευάσματος του ευρώ

που γίνεται από αυξανόμενους αριθμούς,  με συμπληρωματικότητα και αλληλεγγύη.

Πρέπει να αλλάξει το πλαίσιο  της ελληνικής οικονομικής διακυβέρνησης.

Δεν μπορούμε να έχουμε ενιαίο νόμισμα,  19 φορολογικά συστήματα,

19 κοινωνικά συστήματα,  19 διαφορετικές οικονομικές πολιτικές.

Σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερη,  όχι λιγότερη Ευρώπη.

Νομίζω ότι όλα αυτά είναι ανοησίες.

Αν το σπουδαίο ευρωπαϊκό έργο εξαρτιόταν  από τρελούς όπως είναι αυτοί,

θα παραιτούμουν αύριο,  για να είμαι ειλικρινής.

Η Ευρώπη είναι πολύ σημαντική  για να εξαρτάται από τρελούς.

Η ιδεολογική μανία και η εικόνα του κυρίου  δεν μπορεί να είναι σημείο αναφοράς.

Ερμηνεύει δημοκρατία και αξιοπρέπεια  με τη δική του άποψη και μόνο.

Εκτός από τη δική του δημοκρατία,  το πολιτικό του πιστεύω,

την κυβέρνηση και το λαό του,  υπάρχουν και άλλοι στην Ευρώπη.

Στην Ελλάδα έχουν απομείνει λίγες μόνο  μέρες για να παρουσιάσει σχέδιο.

Πώς βλέπετε τη λύση της κρίσης;

Κάποιε φορές είμαι απαισιόδοξος επειδή  βλέπω να προέχουν τα εθνικά συμφέροντα,

βλέπω υστερία και απόλυτο παραλογισμό  σε αυτές τις διαπραγματεύσεις.

Και άλλες φορές σκέφτομαι  ότι είναι αδύνατο.

Δεν είναι δυνατό να έχουν οι ευρωπαίοι  ηγέτες τόσο στενό όραμα για την Ευρώπη

που δεν αναρωτιούνται καν για  τη θέση τους στην ευρωπαϊκή ιστορία.

Πρέπει να γίνουν επιτέλους  ευρωπαίοι ηγέτες.

Τους παρακολουθεί η ιστορία.  Τους παρακολουθούν οι ευρωπαίοι πολίτες.

Είτε οι Έλληνες θα παραδώσουν  και θα κάνουν όσα συμφωνήθηκαν -

οι κανόνες ισχύουν για όλους -  τότε όλα θα πάνε καλά,

θα έχουμε πρόοδο  και θα ξεπεράσουμε την κρίση.

Ή δεν θα ξεπεράσουμε την κρίση, επειδή  οι Έλληνες δεν κάνουν αυτό που πρέπει.

Η επίπτωση αυτού θα είναι ίσως  να χάσει η ευρωζώνη κάποιο μέλος.

Η υπόλοιπη Ευρώπη θα ενισχυθεί  από την κρίση,

επειδή θα έχουν αναλάβει ενιαία θέση

που ανταποκρίνεται στα πιστεύω τους  και την ενωμένη στάση τους.